تبیین تحول معمارانۀ چیدمان کلاس مبتنی بر روش‌های آموزش نوین در مدارس ابتدایی ایران (طی سال‌های 1380 تا1400)

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران. ایران.

2 گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

چکیده
بیان مسئله: کودکان بیشتر از هر چیزی در دوران زندگی خود، نیازمند تجربه‌کردن و یادگیری هستند، بر این اساس فضای کلاس‌های درس امروزی، می‌بایست بتواند نیروهای حسی و ذهنی دانش‌آموزان را تحت تأثیر قرار دهد و قدرت یادگیری آن‌ها را بهبود بخشد. پرسش تحقیق این است که آیا شکل هندسی و چیدمان فضای کلاس درس مقاطع ابتدایی بر ارتقاء کیفی روش‌های آموزش همراه با انتخاب مناسب‌ترین روش آموزش دارای نقش قابل توجهی است؟
هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر بررسی فضای کلاس درس مدارس ابتدایی در دوران معاصر و تأثیر آن بر کیفیت روش‌های آموزشی نوین ایران است.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش تحلیل محتوا و استفاده از شیوة گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای و میدانی از طریق ابزار مصاحبه و بررسی جامعة آماری به تعداد چهار نمونه از مدارس مقطع ابتدایی شهر تهران در بازة زمانی سال‌های1380تا1400 استفاده کرد. مبانی نظری تحقیق نیز بر این نکته استوار است که چیدمان فضا و شکل هندسی کلاس در نحوة آموزش تأثیرگذار است.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق نشان می‌دهد که کلاس‌های درس مقاطع ابتدایی ایران طی سال‌های 1380 تا1400 به فرم‌های مربع و مستطیل با محوریت عمودی و خطی هستند و روش‌های آموزشی در این کلاس‌ها به شکل انفرادی، سخنرانی و مباحثه‌ای است که روش مباحثه‌ای به شیوة گروهی مناسب‌ترین روش است، اما متأسفانه با توجه به چیدمان خطی و محوری میز و نیمکت‌ها و دیگر تجهیزات کلاس‌های درس مقطع ابتدایی، این روش به ندرت مورد استفادة معلمان قرار می‌گیرد و بیشتر روش انفرادی و سخنرانی مورد استفاده است. همچنین مبلمان کلاسی، که اجزای آن از دیگر اجزاء معمارانة کلاس‌اند، تأثیر بسزایی در شکل‌گیری آموزش بر عهده دارد. ازاین‌رو می‌توان اذعان کرد که شکل هندسی و چیدمان فضای کلاس درس مقاطع ابتدایی بر ارتقاء کیفی روش‌های آموزش همراه با انتخاب مناسب‌ترین روش آموزش دارای نقش قابل توجهی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Investigation of the Architectural Development of Classroom Design in Iranian Primary Schools Based on Modern Teaching Methods (2001-2021)

نویسندگان [English]

  • ZahraSahar Yamin Mardoukhi 1
  • Hossein Soltanzadeh 2
  • Shooka Khoshbakht Bahramani 2
1 Department of Architecture, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Department of Architecture, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Abstract
Problem statement: Children are required to continuously experience and learn, and the space of classrooms should be able to govern the sensory and mental powers of students and improve their learning ability. The research question addresses the shape and design of the elementary classroom and its effect on the quality of teaching methods to determine the most appropriate one.
Research objective: The study aims to investigate the current classroom environment of elementary schools and its influence on the quality of modern educational methods in Iran.
Research method: This is descriptive-analytical research using the content analysis method to analyze the data from library resources, and interviews from the field. The sample included four primary schools in Tehran during the years 2001–2021. The theoretical foundation of the study also points to the influence of spatial design and the shape of the classroom on teaching methods.
Conclusion: According to the results, the elementary classrooms in Iran during the years 2001-2021 have had square and rectangular shapes with vertical and linear directions; the teaching methods in these classes are mostly based on individual, lecture, and discussion methods, which among them, group discussion is considered as the most appropriate one. But unfortunately, due to the linear and axial position of tables, benches, and other equipment in elementary classrooms, this method is not often used by teachers, and the two other individual and lecture methods are more applicable. Moreover, classroom furniture, as one of the architectural components of the classroom, had a significant influence on education. Therefore, it can be concluded that the geometrical shape and the space layout of elementary school classes have a significant role in improving the quality of teaching methods to choose the best one.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Development
  • Classroom
  • Teaching Methods
  • Primary Schools

مراجع

 اقدسی. سمانه؛ کیامنش، علیرضا؛ مهدوی هزاوره، منصوره و صفرخانی. مریم. (1392). تعامل معلم- دانش‌آموز در کلاس درس مدارس موفق و ناموفق: مطالعة موردی از مدارس ابتدایی شرکت‌کننده در آزمون پرلز 2006 و تیمز 2007.  فصلنامه تعلیم وتربیت، (119)، 93-120.
 اکبرزاده، زهرا؛ حیدرنتاج، وحید؛ احمدی، فریال و باعزت، فرشته. (1398). تأثیر چیدمان بر طراحی فضای آموزش معماری جهت بهبود عملکرد تحصیلی و شناختی. اندیشة معماری، 3 (6)، 96-109.
 تابش، محمد. (1395). مدرسة دلخواه، بررسی عوامل مؤثر بر حس دلبستگی دانش‌آموزان و معلمان نسبت به مدرسه و فضاهای یادگیری با توجه به معماری و مبلمان آن. رشد معلم، (299)، 10-12.
 ترکمان، مژگان؛ جلالیان، سارا و دژدار، امید. (1398). نقش معماری و عوامل کالبدی محیط آموزشی بر تسهیل یادگیری کودکان. شباک، 2(11)، 1-14.
 خدابخشی، سحر؛ فروتن، منوچهر و سمیعی، امیر. (1394). بررسی سیر تحول فضای معماری مدارس براساس ارزیابی نقش نظام آموزشی حاکم بر آن‌ها (نمونة موردی: مدرسة سپهسالار، دارالفنون و دبیرستان البرز). باغ نظر، 12(37)، 61-74.
 خورشیدی، عباس. (1381). روش‌ها و فنون تدریس. تهران : یسطرون.
 عباس‌زاده دیز، فاطمه؛ رشید کلویر، حجت ا...  و رضایی شریف، علی. (1397). تحلیلی بررضایتمندی دانش‌آموزان از مؤلفه‌های کالبدی مدرسه با تأکید بر یادگیری مشارکتی، بررسی موردی: مدارس پسرانة دورة اول متوسطه تبریز. معماری و شهرسازی، 11(23)،51-72.
 عباسی، فهیمه؛ حجازی، الهه و حکیم‌زاده، رضوان. (1399). تجربة زیستة معلمان دورة ابتدایی از فرصت‌ها و چالش‌های تدریس در شبکة آموزشی دانش‌آموزان _شاد: یک مطالعه پدیدارشناسی. تدریس‌پژوهی، 8(3)، 1-24.
عظمتی، حمیدرضا؛ امینی‌فر، زینب و پورباقر، سمیه. (1395). الگوی چیدمان فضایی مدارس نوین مبتنی بر اصول مدارس اسلامی در راستای ارتقاء یادگیری افراد. نقش جهان، 2(6)، 16-23.
قربانی، علی. (1394). تحلیل پدیدارشناسانة الگوهای تدریس و تأثیر آن بر طراحی معماری کلاس درس. نوآوری‌های آموزشی، 14(55)، 113-138.
لطف عطا، آیناز. (1387). تأثیر عوامل محیطی بر یادگیری و رفتار در محیط‌های آموزشی (ابتدایی) در شهر. مدیریت شهری، (21)، 73-90.
 مظفر، فرهنگ و میرمرادی، سیده سمیه. (1391). بررسی الگوهای رایج چیدمانی مدارس ایرانی با توجه به اصول ارتباط میان کلاس درس و فضاهای بیرونی. آرمانشهر، (13)، 93-106.
 میرزامحمدی، محمدحسن. (1390). روش‌ها و فنون تدریس. تهران: پوران پژوهش.
نجفی، حسین. (1399). مقایسة تأثیر آموزش به روش ترکیبی و سنتی در یادگیری. پژوهش در آموزش علوم پزشکی، 2(11)، 53-63.
 نظرپور، محمدتقی؛ حیدری، احمد و سرمدی، سیدمرتضی. (1400). تحلیل و بررسی پیکربندی معماری فضاهای آموزشی مدارس ایرانی اسلامی: مقایسة تطبیقی فضای عمومی و آموزشی در مدارس ایرانی اسلامی و مدل‌های چیدمانی معاصر. تعلیم و تربیت، 37(2)، 147-176.
نظرپور، محمدتقی و نوروزیان ملکی، سعید. (1397). شناسایی مؤلفه‌های معماری مؤثر در ارتقای یادگیری دانش‌آموزان با تأکید بر فضاهای باز مدارس بر اساس سند تحول بنیادین آموزش وپرورش. مطالعات آموزش و یادگیری، 37(2)،  165-193.
 
Alex Osborne, A.(1998). Applied Imagination: Principles and Procedures of Creative Thinking, PublisheR:Creative Education.1Edition
 Alhindi, S.(2021). Current Teaching Methods Used for English Language Teaching in Upper Elementary School and the Preferred Ones for the Lower Grades. Education and Linguistics Research, 7 (1), 35-52.
Armirul, N. J., Che Nidzam Che, A., Yahya, A., Mohd F. N., Lee, A., Adnan, M. & Noraini, M. (2013). The Physical Class room Learning Enviroment. International Higher Education Teaching and Learning conference, Malaysia.
 Barrett, P. & Treves, A. (2019). The Impact of School Infrastructure on Learning. Washington, DC: International Bank for Reconstruction and Development.
 Bassey, D., Grant, P., Humsman, S. & Johnson, T. (2012). Get active: Remaining Learning spaces for student success Eugene. United states of America: ISTE, International society for technology in Education.
 Berry, M. (2012). Healty school environment and enhansedeucational performance. Washington DC: The carpetand Rug Institute(CRI).
 Darbeiki, B. (2003). Thoughts Education Organization (sazmane Parvareshe Afkar). Tehran: Islamic Revolution Documents Centre.
 De Marco Werner, C. (2017). Transformable and transportable architecture: analysis of buildings components and strategies for project design. Master Thesis, Barcelona: Universidad Politécnica de Cataluña.
Durmus, S. (2012). Change and Transformation in Architecture. On the Concept of Zeitgeist. Karadeniz: Technical University.
Hosseini Ruholahi, A .(2005). The effects of cooperative learning on psychologiacal and social traits among undergradute students. Social Behavior & Personality: An International Journal, 36 (6),89-102.
Lazović, Z. (1988). Prototip i njegov značaj u arhitektonskom projektovanju. IMS`88-tehnologija projektovanja i građenja, Beograd: IMS SR Srbije, str. 129-158.
Mohammadi, K. & Ghaini, Z. (2002). History of Iran Children Literature. V. 4. Tehran: Children Research Institution.
 Singh, V., Skiles, S. M., Krager, J. E., Wood, K. L., Jensen, D. & Sierakowski, R. (2009). Innovations in Design Through Transformation: A Fundamental Study of Transformation Principles. Journal of Mechanical Design, 131 (008), 81010-1-18. NY: American Society of Mechanical Engineers (ASME).
Tunner, C. & Kenneth, K. (2000). The Influence of School Architecture on Academic Archivement. Journal of Educational Administrations, 38(4), 309-330.
Widiastuti, K., Joko Susilo, M. & Nurfinaputri, H. (2020). How classroom design impacts for student learning comfort: Architect perspective on designing classrooms. International Journal of Evaluation and Research in Education, 9 (3), 469-477.
باغ نظر
دوره 20، شماره 123
شهریور 1402
صفحه 55-66

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار