بررسی جایگاه مشارکت اجتماعی در فرایند سیاست‌گذاری حفاظتی و مدیریتی شهرهای میراث جهانی

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار دانشکدۀ معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران

2 دانش‌آموختۀ کارشناسی ارشد مرمت میراث شهری، دانشکدۀ معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران.

چکیده

چکیده
بیان مسئله: ساختارهای پیچیده و ارزشمند شهرهای میراث جهانی به‌عنوان پیشینه و هویت جوامع، در طول تاریخ تکامل یافته‌ و از نسلی به نسل‌ بعد منتقل شده‌اند. پژوهشگران بسیاری، به‌دلیل اهمیت کالبدی، اجتماعی و فرهنگی این شهرها، سعی در به‌کارگیری رویکردهای نوین مدیریت و حفاظت از آن‌ها داشته‌اند و در طول سال‌ها، سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی متعددی در تلاش بوده‌اند تا در راستای تدوین شیوه‌های نوین مدیریتی، دستورالعمل‌هایی را با تأکید بر حضور فعال جوامع محلی ارائه دهند. اما بدیهی است که هریک از این شهرها با توجه به مشخصه‌ها و ساختار کالبدی، فرهنگی و اجتماعی خود، به یک ساختار مدیریتی کاربردی و ویژة همان شهر نیاز دارد و استفاده از یک رویکرد مدیریتی ثابت در تمامی جوامع امکان‌پذیر نیست.
هدف پژوهش: هدف اصلی این مقاله بررسی میزان اثربخشی دستورالعمل‌های منشورهای بین‌المللی در ارتقای سطح مشارکت اجتماعی در حفاظت و مدیریت شهرهای میراث جهانی و ارائة‌ یک چارچوب انعطاف‌پذیر و کاربردی در اجرای مؤثر این رویکرد در این شهرهاست.
روش پژوهش: این مقاله، با به‌کارگیری روش تحلیل محتوا در رتبه‌بندی دستورالعمل‌های منشورهای بین‌المللی در حوزة ارتقای مشارکت اجتماعی در مدیریت شهرهای میراث جهانی، به ارزیابی فرایند سیاست‌گذاری حفاظتی و مدیریتی در هشت شهر می‌پردازد، و سپس با مقایسهة نتایج به‌دست‌آمده، میزان اثربخشی این دستورالعمل‌ها را در ارتقای سطح مشارکت اجتماعی بررسی و تحلیل می‌کند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد نقش فعال جوامع محلی در فرایند حفاظت و مدیریت شهرهای میراث جهانی موضوعی ضروری است و اجرای آن مستلزم پیروی از دستورالعمل‌های ارائه‌‌شده توسط سازمان‌های جهانی در حوزة‌ مدیریت شهرهای تاریخی است. در اجرای این فرایند، لازم است توصیه‌های منشورها، در تناسب با ویژگی‌های ساختاری زمینة موردنظر بومی‌سازی شوند تا بتوانند بیشترین تأثیر را در اجرای رویکرد مشارکت اجتماعی داشته ‌باشند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Examining the Position of Community Participation in the Process of Conservation and Management Policymaking of World Heritage Cities

نویسندگان [English]

  • Ehsan Ahmadi 1
  • Pegah Aftabi 2
1 Assistant Professor, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Iran.
2 M.Sc. in Conservation of Urban Heritage School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Iran.
چکیده [English]

Abstract
Problem statement: The complex and valuable structures of World Heritage Cities, as historical profiles and identities of societies, have emerged and developed throughout history and have been inherited from one generation to another. Due to the physical, social, and cultural significance of these cities, numerous researchers have tried to apply novel approaches to conserving and managing them. Also, over the years, many international institutions have been trying to present guidelines following modern management methods focusing on the active role of local communities. However, considering its specific physical, social, and cultural structure, each of these cities requires a tailored operational management structure, and applying a one-size-fits-all management approach in all societies is not feasible.
Research objective: This article mainly aims to examine the efficacy of the international charters’ guidelines in enhancing community participation in the conservation and management of World Heritage Cities and presenting a flexible applied framework for effectively implementing such an approach in these cities.
Research method: While applying a content analysis method to rank the guidelines of the international charters that include an approach to increasing community participation in the management of World Heritage Cities, this article examines the process of conservation and management in eight cities. Then, by comparing the findings, it discusses the efficacy of these guidelines in increasing community participation.
Conclusion: The results show that the active role of local communities in the conservation and management process of World Heritage Cities is essential. Its implementation requires conformity to the guidelines presented by international organizations in the field of managing historical cities. In implementing this process, the recommendations of the charters must be localized to the structural features of any given context to achieve the highest possible efficacy of the community participation approach.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Policymaking
  • World Heritage City
  • International Charters of City Management
  • Local Community
  • Community Participation

مراجع

حناچی، پیروز و پورسراجیان، محمود. (1393). احیای بافت شهری تاریخی (با رویکرد مشارکت). چاپ دوم، تهران: دانشگاه تهران.
 صیدبیگی، صادق؛ نصیری، محمد و رسولی، سید حسن. (1398). تحلیل جایگاه نهادهای مدیریت شهری و سایر نقش‌آفرینان در روند نوسازی بافت فرسودة محلة بیسیم (ولیعصر). دومین همایش بین‌المللی افق‌های نوین در مهندسی عمران، معماری و توسعة شهری، تهران، انجمن افق نوین علم و فناوری.
 فدائی‌نژاد، سمیه؛ عشرتی، پرستو و حناچی، پیروز. (1397). اصالت و یکپارچگی در حفاظت منظر فرهنگی. تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها.
 فیلدن، برنارد ام. و یوکیلهتو، یوکا. (1386). مدیریت در محوطه‌های میراث جهانی (ترجمه و افزوده: پیروز حناچی). چاپ سوم، تهران: دانشگاه تهران.
 کماسی، حسین و حسینی، سید علی. (1393). تبیین رابطة بین عملکرد مدیریت شهری و سرمایة اجتماعی شهروندان مطالعة موردی: محلة ولیعصر شمالی. برنامه‌ریزی فضایی (جغرافیا)، 3، 135-156.
 
 Bahrami B & Samani F. A. E. (2015). Reconnecting the Landscape in Historical Cities, Conceptual Analysis of Historic Urban Landscape Approach in Iran. Current World Environment, 10(2), 456-466.
Daldanise, G. (2016). Innovative strategies of urban heritage management for sustainable local development. Social and Behavioral Sciences, 223(10), 101-107.
 Declaration of Quebec City. (2001). Retrieved November 15, 2021 from: https://www.oas.org/dil/Declaration_of_Quebec_City.pdf.
 Dian, A. & Nuraisyah, C. (2013). Public Participation in Heritage Sites Conservation in Malaysia: Issues and challenges. Procedia – Social and Behavioral Sciences. 101, 248 – 255.
 Dormaels, M. (2016). Participatory management of an urban world heritage site. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 6(1), 14-33.
 Florence Declaration. (2014). Retrieved December 12, 2021 from https://www.icomos.org/en/resources/charters-and-texts.
 Gharib, R. (2011). Revitalizing historic Cairo: Three decades of policy failure. International Journal of Architectural Research, 5(3), 40-57.
 Grant, R. (2009). Contemporary strategy analysis. NY: John Wiley & Sons.
 Göttler, M. & Ripp, M. (2017). Organisation of World Heritage Cities, Region North-West Europe and North-Amerika: Community involvement in heritage management guidebook. Regensburg, Municipality of Regensburg Planning and Building Division World Heritage Management.
 Healey, P. (1996). The communicative turn in planning theory and its implications forspatial strategy formation. Environment and Planning B: Planning and design, 23(2), 217–234.
 ICOMOS (1987). Charter for the Conservation of Historic Towns and Urban Areas. Retrieved December 12, 2021 from https://www.icomos.org/en/resources/charters-and-texts.
 ICOMOS (1999). The Australia ICOMOS Charter for the Conservation of Places of Cultural Significance - (The Burra Charter) (Australia ICOMOS). Retrieved December 12, 2021 from https://www.icomos.org/en/resources/charters-and-texts.
 International association for public participation (IAP2). (2014). Public Participation Spectrum. Retrieved September 20, 2021 from https://www.iap2.org/.
 Islamic Declaration on Safeguarding Cultural Heritage in the Islamic World. (2003). Retrieved Novembre 5, 2021 from https://www.icesco.org/en/wp-content/uploads/sites/2/2019/12/Declaration-safeguarding-Cultural-Heritage-Islamic-World-iccm10-khartoum.pdf.
 Kusakabe, E. (2013). Advancing sustainable development at the local level: The case of machizukuri in Japanese cities. Progress in Planning, 80, 1–65.
 Ladjemi, N. (2011). Citizen Participation in the Restoration of Old Havana (Master’s Thesis, KTH), Royal Institute of Technology Department of Urban Planning and Environment Division of Urban and Regional Studies.
 Landorf, C. (2009). A framework for sustainable heritage management: A study of UK industrial heritage sites. International Journal of Heritage Studies, 15(6), 494–510.
 Li, J., Krishnamurthy, S., Pereira Roders, A. & Van Wesemael, P. (2020). Informing or consulting? Exploring community participation within urban heritage management in China. Habitat International 105, 102268.
 Paris Declaration On heritage as a driver of development. (2011). Retrieved December 15, 2021 from https://www.icomos.org/en/resources/charters-and-texts.
 Pendlebury, J., Short, M. & While, A. (2009). Urban World Heritage Sites and the problem of authenticity. Cities, 26(6), 349‐358.
 Petric, L., Hell, M. & van der Borg, J. (2020). Process orientation of the world heritage city management system. Journal of Cultural Heritage, 46, 259-267.
 PILAI, J. (2017). Intervention and Engagement with ‘Public’ in George Town World Heritage Site. Malaysia Study Report, Archaeological Sites and Cultural Heritage in Public.
 Poomchalit, W. & Suzuki, K. (2018). A Study of the Importance of Personal Interests Concerning on Urban Planning: Case Studies in Kyoto City, Japan. Journal of Architectural/Planning Research and Studies, 15(1).
 Rasoolimanesh, S. M., Jaafar, M., Ahmad, A. G. & Barghi, R. (2017). Community participation in World Heritage Site conservation and tourism development. Tourism Management, 58, 142-153.
 Ripp, M. & Rodwell, D. (2018). Governance in UNESCO World Heritage Sites: Reframing the Role of Management Plans as a Tool to Improve Community Engagement. In: S. Makuvaza (eds.), Aspects of Management Planning for Cultural World Heritage Sites. Cham: Springer.
 Santiago, G. (2019). A Case Study of Local Community Development and Citizen Participation in Cuba: A Comprehensive Neighborhood Transformation Approach. International Journal of Cuban Studies, 11(2), 174-199.
 Su, X., Zhang, H. & Cai, X. (2020). Lifestyle, profit, and the selling of home to tourists in Lijiang, China. Tourism Geographies, 1–20.
 Symonds, J. (2005). Engaging Citizen- How to BC Municipalities egage citizens in their communities? Paper presented to Meeting of the Canadian Political Science Association, London, Ontario, Canada.
 Valladares, A. (2017). Successes and failures of participation-in-design: Cases from Old Havana, Cuba. Frontiers of Architectural Research, 6(3), 401-411.
 Zappino, V. (2010). The Sustainability of Urban Heritage Preservation: Retrieved December 12, 2021 from https://policycommons.net/artifacts/309841/the-sustainability-of-urban-heritage
باغ نظر
دوره 19، شماره 115
دی 1401
صفحه 69-80

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار