پاکساز، مجید. (1388). فرایند تهیة طرح جامع جدید تهران در بوتة نقد. منظر، 1(2)، 70-76.
پوراحمد، احمد؛ حاتمینژاد، حسین و حسینی، سیدهادی. (1385). آسیبشناسی طرحهای توسعة شهری در کشور. پژوهشهای جغرافیایی، 38(58)، 167-180.
جودی، پویان. (1399). بهکارگیری روش نظریه مبنایی برساختگرا در پژوهشهای برنامهریزی شهری و منطقهای. مطالعات شهری، 9(34)، 3-16.
حجتی، حمید؛ پورمحمدی، محمدرضا و قربانی، رسول. (1397). نقدی بر فرایند برنامهریزی جامع شهر رشت با رویکردی تطبیقی (طرحهای جامع سهگانة رشت). دانش شهرسازی. 2(1)، 1-22.
حسینزاده دلیر، کریم؛ صدر موسوی، میرستار؛ حیدری چیانه، رحیم و رضاطبع، سیده خدیجه. (1390). درآمدی بر رویکرد جدید استراتژی توسعة شهری (CDS) در فرایند برنامهریزی شهری با تأکید بر چالشهای فراروی طرحهای جامع در ایران. فضای جغرافیایی، 11(36)، 173-210.
دبیرخانة شورای عالی شهرسازی و معماری ایران. (1388). مقررات شهرسازی و معماری و طرحهای توسعه و عمران مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، تهران.
زنگی آبادی، علی؛ عبداللهی، مهدی؛ سالک قهفرخی، رقیه و قاسمزاده، بهنام. (1393). ارزیابی عوامل اثرگذار بر عدم تحققپذیری طرحهای جامع شهری در ایران وچالشهای مربوط به آن (مطالعه موردی: محورتاریخی-فرهنگی منطقة 6 شهر تبریز). پژوهش و برنامهریزی شهری، 5(18)،41-58.
زیاری، کرامتاله؛ رضایی، مریم و مسعودیراد، ماندانا. (1393). تحلیل وارزیابی مشکلات مدیریتی شهرهای کوچک و میانی (نمونه موردی: شهر ایلام). فرهنگ ایلام، 15(44 و 45)، 37-57.
سالاریپور، علیاکبر؛ علیزاده جورکویه، فرنگیس؛ فریدی فشتمی، عالیه؛ یوسفی ماتک، حمیدرضا؛ عبدالهی حاکی گرمرودی، نیلوفر و حسنلی، امیرحسین. (1400). برنامة راهبردی توسعة شهرهای مرزی ایران، مطالعة موردی؛ شهر مرزی بندر آستارا. علوم و فنون مرزی،10(2)، 143-174.
سالاریپور، علیاکبر؛ مهرجو، مهرداد و خیل کردی، مائده. (1398). ارزیابی تأثیر پروژههای بزرگمقیاس بر نگرش شهروندان به مدیریت شهری (نمونه موردی: میدان شهرداری شهر رشت). مدیریت شهری، 18(56)، 93-108.
عزیزی، محمدمهدی و آراسته، مجتبی. (1390). ارزیابی تحققپذیری پیشبینیهای کاربری اراضی و پیشنهادهای جهات توسعه در طرح جامع شهر لار. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، 3(11)، 1-22.
قرائی، آزاده. (1392). ارزیابی طرح جامع شهر اردکان براساس دیدگاه توسعة پایدار. دومین همایش ملی معماری پایدار و توسعة شهری با رویکرد پدافند غیر عامل در معماری و شهرسازی، بوکان - شرکت سازه کویر.
قربانی، رسول؛ جام کسری، محمد و میرزابکی، ملیحه. (1393). ارزیابی میزان انطباق مکانی در فرایند اجرای طرحهای جامع شهری (مطالعة موردی؛ طرح جامع شهر بناب). جغرافیا و برنامهریزی، 18(49)، 191-216.
مرادی مسیحی، واراز. (1384). برنامهریزی استراتژیک و کاربرد آن در شهرسازی ایران. چاپ اول، تهران: شرکت پردازش و برنامهریزی شهری وابسته به شهرداری تهران.
وحیدی برجی، گلدیس؛ نوریان، فرشاد و عزیزی، محمد مهدی. (1396). شناسایی علل عدم تحقق کاربریهای پیشنهادی درطرحهای توسعة شهری ایران با استفاده ازنظریة زمینهای. هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 22(1)، 5-14.
Beauregard, R. A. & Marpillero-Colomina, A. (2011). More than a master plan: Amman 2025. Cities, 28(1), 62-69.
Bowen, G. A. (2006). Grounded theory and sensitizing concepts. International Journal of Qualitative Methods, 5(3), 12-23.
Bryant, A. (2017). Grounded Theory and Grounded Theorizing: Pragmatism in Research practice. Oxford, England: Oxford University Press.
Calvert, A. (2019). Gentrification of an indianapolis community: the city planning process and resident narratives on change (Unpublishe Master’s Thesis in Arts). Faculty of the Department of Applied Sociology, University of Indianapolis.
Charmaz, K. & Thornberg, R. (2020). The pursuit of quality in grounded theory. Qualitative Research in Psychology, 18(3), 1-23.
Dembich, A., Mutallapova, G. & Sayfutdinova, A. (2021). Naberezhnye Chelny–implementation roadmap of the Master Plan-2022. In E3S Web of Conferences, 274, 01032, EDP Sciences.
Faludi, A. (1977). Planning Theory. England: Oxford.
Khalifa, M. A. (2012). A critical review on current practices of the monitoring and evaluation in the preparation of strategic urban plans within the Egyptian context. Habitat International, 36(1), 57-67.
Khan, S. N. (2014). Qualitative research method: Grounded theory. International Journal of Business and Management, 9(11), 224-233.
Liu, F. & Kang, J. (2016). A grounded theory approach to the subjective understanding of urban soundscape in Sheffield. Cities, 50, 28-39.
Magaldi, D. & Berler M. (2020). Semi-structured Interviews. In V. Zeigler-Hill & T. Shackelford (Eds.), Encyclopedia of personality and individual differences (pp. 1–16). Cham: Springer.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Beverly Hills, CA: Sage Publications.
Neamtu, B. (2011). A Methodology for Assessing how Master Plans Contribute Toward Acheiving Sustainable Urban Development. Transylvanian Review of Administrative Sciences, 7(32), 174-194.
Pleshkanovska, A. M. (2019). City Master Plan: Forecasting Methodology Problems (on the example of the Master Plans of Kyiv). Transfer of Innovative Technologies, 2(1), 39-50.
Qian, Z. (2013). Master plan, plan adjustment and urban development reality under China’s market transition: A case study of Nanjing. Cities, 30, 77-88.
Saunders, B., Sim, J., Kingstone, T., Baker, S., Waterfield, J., Bartlam, B. & Jinks, C. (2018). Saturation in qualitative research: exploring its conceptualization and operationalization. Quality & Quantity , 52(4), 1893-1907.
Thomson, S. B. (2010). Sample size and grounded theory. Thomson, SB (2010). Grounded Theory-Sample Size. Journal of Administration and Governance, 5(1), 45-52.
Yin, R. K. (2015). Qualitative research from start to finish. New York: Guilford Press.
Zamani, B. & Babaei, E. (2021). A Critical Review of Grounded Theory Research in Urban Planning and Design. Planning Practice & Research, 36(1), 77-90.