واکاوی اصول بازآفرینی شهری فرهنگ- مبنا با رویکرد ارتقای رقابت‌پذیری

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 دانشیار گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

3 استاد گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

چکیده

بیان مسئله:امروزه بسیاری از شهرها دچار رکود حیات اجتماعی- اقتصادی هستند که منجر به کاهش جذابیت آنها شده است. در این راستا، بهره‌گیری از فرهنگ در قالب فرایند بازآفرینی فرهنگ‌مبنا به عنوان راه‌حلی نوین، مورد توجه مدیران شهری قرار گرفته است و این ادعا وجود دارد که این فرایند قادر است تا ضمن حل مشکلات موجود، شهرها را برای ورود به عرصه‌های رقابتی آماده سازد. از این رو شناسایی مفهوم بازآفرینی فرهنگ- مبنا، مؤلفه‌ها و اصول تأثیرگذار آن بر رقابت‌پذیری شهری حائز اهمیت است.
هدف:این پژوهش سعی دارد تا با بررسی مفاهیم، اندیشه‌های نظری و داده‌های به‌دست‌آمده، اصول دخیل در موفقیت فرایند بازآفرینی فرهنگ- مبنا در راستای رقابت‌پذیری را استخراج کرده و تحلیل کند.
روش تحقیق:روش تحقیق بر حسب هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده‌ها از نوع توصیفی- تحلیلی است. در بخش توصیفی از نوع مطالعات زمینه‌یابی و در بخش تحلیلی، از نوع مطالعات اکتشافی- کتابخانه‌ای است. این پژوهش همچنین از نوع کیفی است که با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، مصاحبه به عنوان ابزار گردآوری داده‌ها و روش نمونه‌گیری هدفمند انجام شده است.
نتیجه‌گیری: دستاوردهای پژوهش نشان می‌دهد که بازآفرینی فرهنگ- مبنا با بهره‌گیری از فرهنگ به عنوان موتور محرکة توسعه، سعی دارد تا از طریق چهار مؤلفة صنایع خلاق و فرهنگی، آفرینش مکان و خلق محلات فرهنگی، گردشگری فرهنگی و رویدادمداری و برندسازی شهری، شهرها را برای حضور در عرصه‌های رقابت‌پذیری آماده کرده و مزیت رقابتی آنها را در مقایسه با شهرهای رقیب ارتقا بخشد. بر‌اساس یافته‌ها، این امر از طریق پایبندی به اصول هفتگانه از جمله سرمایه‌محوری و زایندگی فرهنگ، شکوفایی صنایع خلاق و فرهنگی، شبکه‌سازی و خلق جاذبه‌های شهری، پایداری فرآیند بازآفرینی فرهنگ- مبنا، تبلیغات و روابط بین‌الملل، برندسازی رقابتی مبتنی بر فرهنگ و آفرینش مکان‌های رقابتی و سودآور ممکن می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

An Exploratory Study of Culture-led Urban Regeneration Principles with the Approach of Competitiveness Promotion

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Moradi 1
  • Zahra Sadat Saeideh Zarabadi 2
  • Hamid Majedi 3
1 Department of Urban Development, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran, hf_moradi@yahoo.com.
2 Associate Professor, Department of Urban Development, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.Corresponding Author, z.zarabadi@srbiau.ac.ir
3 Professor, Department of Urban Development, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Problem Statement:Today, many cities suffer from social- economic life stagnation having led to the reduction of attractiveness. In this regard, culture representation in the culture-led urban regeneration process has attracted the attention of urban managers as a new solution. This process is argued to be able not only to solve many of the existing problems, but also to prepare the cities to enter into the competitive arena. Therefore, it becomes crucial to recognize the concept of culture-led regeneration and its influential components and principles on urban competitiveness.
Purpose:This study attempts to extract and analyze the principals involved in the success of the culture-led regeneration process in the direction of competitiveness by examining the concepts, theories and data obtained.
Research Methodology:This applied study adopts a descriptive and analytical approach to research. To this purpose, data from the field and different sources were gathered and analyzed. The research is also qualitative. Samples of the study were collected purposefully and data were analyzed through content analysis. .
Conclusion:Research findings show that culture-led urban regeneration, using culture as a catalyst, tries to prepare cities for competitiveness arenas and promote their competitive advantages compared to rival cities through four components including creative and cultural industries, placemaking and creation of cultural neighborhoods, cultural tourism and event-orientation and city branding.
Based on findings, this goal will be achieved by applying seven principles including generating axial capital and creating culture, developing creative and cultural industries, establishing networks and creating urban attractions, enhancing the sustainability of culture-led regeneration process, advertising and developing international relations, promoting culture-led competitive branding and creating competitive and profitable places .

کلیدواژه‌ها [English]

  • Culture-led Regeneration
  • Urban Competitiveness
  • Qualitative Content Analysis

مراجع

• لطفی، سهند. (1390). بازآفرینی شهری فرهنگ- مبنا: تأملی بر درونمایه های فرهنگی و کنش بازآفرینی. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، (45): 60-47.
• Andrews, C. J. (2001). Analyzing Quality-of-Place. Environment and Planning B: Planning and Design, 28 (2): 201-217.
• Bailey, C., Miles, S. & Stark, P. (2004). Culture-Led Urban Regeneration and the Revitalisation of Identities in Newcastle, Gateshead and the North East of England. International Journal of Cultural Policy, 10 (1): 47-65.
• Bianchini, F. (1993). Remaking European cities: the role of cultural policies. In: F. Bianchini & M. Parkinson (Eds) Cultural Policy and Urban Regeneration: the West European Experience. Manchester: Manchester University Press.
• Blessi, G. T., Tremblay, D., Sandri, M. & Pilati, T. (2012). New trajectories in urban regeneration processes: Culture capital as source of human and capital accumulation- Evidence from the case of Tohu in Montreal. Journal of Cities, (29): 397-407.
• Deas, I. & Giordano, B. (2001). Conceptualising and Measuring Urban Competitiveness in Major English Cities: An Exploratory Approach. Environment and planning A, (33): 1411-1429.
• DCMS. (2004). Culture at the Heart of Regeneration. London: Department of Culture, Media and Sport/ Stationery Office.
• Evans, G. (2001). Cultural Planning: An Urban Rennaisance? London: Routledge.
• Evans, G. & Shaw, P. (2004). The Contribution of Culture to Regeneration in the UK: A Review of Evidence. London: London Metropolitan University.
• Evans, G. (2005). Measure for Measure: evaluating the evidence of culture’s contribution to regeneration. Urban Studies, 42 (5,6): 959-983.
• Garcia, B. (2004). Cultural Policy and Urban Regeneration in Western European Cities: Lessons from Experience, Prospects for the Future. Local Economy, 19 (4): 312-326.
• Garcia, B. (2004). Deconstructing the City of Culture: The Long-term Cultural Legacies of Glasgow 1990. Journal of Urban Studies, 42 (5-6): 840-868.
• Garcia, B. (2004). Urban regeneration, atrs programming and major events: Glasgow 1990, Sydney 2000 and Barcelona 2004. International journal of cultural policy, 10 (1): 103-118.
• Griffiths, R., Bassett, K. & Smith, I. (2003). Capitalising on culture: Cities and the changing landscape of cultural policy. Policy and Politics, 31 (2): 153–169.
• Gunay, Z. & Dokmeci, V. (2011). Culture-led regeneration of Istanbul waterfront: Golden Horn Cultural Valley Project. Journal of Cities, (29): 213-222.
• Kim. J. Y. (2016). Cultural entrepreneurs and urban regeneration in Itaewon, Seoul. Journal of Cities, (56): 132-140.
• Kong, L. (2007). Cultural icons and urban development in Asia: Economic imperative, national identity, and global city status. Political Geography, (26): 383–404.
• Kresl, P. K. & Ni, P. (2006). Global Urban Competitiveness Report (2005-2006). Beijing: Social Sciences Academic Press.
• Leary, M. E. & McCarthy, J. (2013). The Routledge Companion to Urban Regeneration. London: Routledge.
• Lever, W. F. & Turok, I. (1999). Competitive cities: Introduction to the review. Urban Studies, 36 (5,6): 791-794.
• Li, N. & Yu, T. (2005). On Urban Competitiveness and the Methods, Process of Evaluation. Human Geography, (3): 44-48.
• Lichfield, D. (1992). Urban Regeneration for the 1990s. London: London Planning Advisory Committee.
• Lutz, J. (2005). Cultural Tourism:Trends and prospects. University of Birmingham (PPT). Available from: http://www.artswales.org/publications/Keynote%20Cultural%20Tourism. Ppt (accessed 12 May 2017).
• Oliveira, P. M. (2015). Culture as an Engine Palo Alto’s Urban Regeneration Process, The online magazine on Waterfront Public Space. Urban Design and Public Art, (37): 7-45.
• Plaza, B., González-Casimiro, P., Moral-Zuazo, P. & Waldron, C. (2014). Culture-led city brands as economic engines: theory and empirics. Annals of regional science journal, (54): 179-196.
• Sinkiene, J. (2009). Competitiveness Factors of Cities in Lithuania. Public policy and administration, (2): 47-53.
• Shi. X. (2012). Urban Competitiveness and Regional City-to-city Cooperation in the Yangtze River Delta Region, A Case Study of Joint Development Zones. Open Dissertation Press. Available from: https://www.abe.pl/en/publisher/347206/open-dissertation-press (accessed 12 May 2017).
• Smith, M. K. (2007). Towards a cultural planning approach to regeneration. In Smith, M. (Ed.), Tourism, Culture and Regeneration. Wallingford: CAB International.
• Toolis, E. E. (2017). Theorizing Critical Placemaking as a Tool for Reclaiming Public Space. American Journal of Community Psychology, (59): 1-2.
• Webster, D. & Muller, L. (2000). Urban Competitiveness Assessment in Developing Country Urban Regions: the Road Forward. Paper prepared for Urban Group, INFUD. Washington D.C: The World Bank.
• Zhong, Sh. (2015). Artists and Shanghai’s culture-led urban regeneration. Journal of Cities, (56): 165-171.
باغ نظر
دوره 16، شماره 70
فروردین 1398
صفحه 5-16

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار