تبیین نسبت نظام فضایی و نشانه‌ای در رویدادپذیری فضاهای بزرگ‌مقیاس (مطالعۀ موردی: راستۀ سبزه میدان و بازار مسگرها در بازار بزرگ تهران)

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 گروه معماری، دانشکدۀ معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد امارات متحدۀ عربی، دبی، امارات متحدۀ عربی.

2 گروه معماری، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

3 گروه محیط زیست، دانشکدۀ محیط زیست، دانشگاه تهران، ایران.

چکیده

چکیده
بیان مسئله: در سنت پژوهش‌های بینارشته‌ای معماری و علوم انسانی از دهة 80 میلادی به این سو، رابطه و هم‌کنش انسان و فضا، اغلب در گسترة علوم رفتاری مطالعه شده است. در این پژوهش با بهره‌گیری از حوزة علوم شناختی، این هم‌کنش انسان و فضا مبتنی‌بر جنبه‌های شناختی، ذهن و حافظه در تجربة فضایی مطالعه شده است تا نشان دهد رویدادپذیری فضا در کنار مؤلفه‌های دیگر، به حافظة بخشی و شناختی انسان وابسته است.
هدف پژوهش: مقصود این مقاله، تعیین نسبت کیفی نقش حافظة بخشی در رویدادپذیری فضاهای بزرگ‌مقیاس از طریق مقایسة نظام‌های فضایی و نشانه‌های نمادین و تصویری است.
روش پژوهش: این جستار با بهره‌گیری از روش‌های کیفی، توصیفی و عمل‌نگر، از طریق پیمایش و نگاشت رفتار در فضا، تلاش می‌کند تا رویدادپذیری در فضا را به ثبت فضا در حافظة فعال پیوند زند. برداشت‌ها به‌صورت میدانی، از طریق مشاهدة مستقیم و تفسیر داده‌ها برای نگاشت رویدادهای فضایی در دو راسته از بازار بزرگ تهران انجام شده است.
نتیجه‌گیری: دستاورد این پژوهش نشان‌می‌دهد که دو نظام فضایی و نشانه‌ای، سهم‌گذاری و اثرگذاری متفاوتی در حافظة فعال و رویدادپذیری فضا دارند. نظام فضایی به‌صورت درون‌زا، مستقیم، بی‌واسطه و از طریق ادراک و تجربة فضایی، زمینة رویدادپذیری را پیش می‌برد؛ و نظام نشانه‌ایی از طریق ثبت و بازخوانی، به‌صورت غیرمستقیم و با واسطه، تشخیص اجزای فضایی با اثرگذاری در حافظة بخشی انسان را فراهم می‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Explaining the Relation Between the Spatial and Symbolic System in the Eventuality of Large-Scale Spaces (Case Study: Sabzeh Meydan and Mesgarha Bazaar in Tehran’s Grand Bazaar)

نویسندگان [English]

  • Haniehsadat Eftekhari 1
  • Kaveh Bazrafkan 2
  • Homa Irani BehBahani 3
1 Architecture Department, Faculty of Architecture, Islamic Azad University United Arab Emirates Branch, Dubai, United Arab Emirates.
2 Architecture Department, Faculty of Architecture and Urban Studies, Islamic Azad University Central Tehran Branch, Tehran, Iran.
3 Environment Design Department, Faculty of Environment, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Abstract
Problem statement: In the tradition of interdisciplinary studies of architecture and human sciences since the 80s, the relationship and interaction between man and space have been studied mostly through the lens of behavioral sciences. This study draws upon cognitive science to examine human-space interaction from cognitive aspects, mind, and memory in spatial experience and show that the eventuality of space and other components depend on human episodic and cognitive memory.
Research objective: This study aims to determine the qualitative ratio of the role of episodic memory in the eventuality of large-scale spaces through the comparison of spatial systems and visual symbolic signs.
Research method: Using qualitative, descriptive, and pragmatic methods, this study attempts to link the eventuality in space to the recording of space in active memory through surveying and mapping of behavior. Field observations were made through direct observation and the data was interpreted to map spatial events in two rows of shops in Tehran’s Grand Bazaar.
Conclusion: The results of this study show that two spatial and symbolic systems have different contributions and effects on the active memory and eventuality of space. The spatial system, endogenously, directly, immediately, and through spatial perception and experience expands the field for the eventuality and the symbolic system indirectly provides the recognition of spatial components by recording, rereading, and through mediation, with an effect on human episodic memory.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Spatial research
  • Cognitive sciences
  • Episodic memory
  • Mapping

مراجع

کین، مارک. (1396). فلسفة علم‌شناختی(ترجمة مصطفی تقوی). انتشارات: ترجمان علوم انسانی.
دوال، فرانس. (1395). دوران همدلی (ترجمة حسن افشار). تهران: چاپ نشر مرکز.
کالک، دنیل؛ هیرشن، ویلیام؛ مندیک، پیت و واسکان، جاناتان. (1396). علوم شناختی: مقدمه‌ایی بر ذهن و مغز (ترجمة شهره صادقی و الهه کمری). تهران: نویسه پارسی.
مرجوعی، علی؛ شاهدی، بهرام؛ پیراوی ونک، مرضیه و قاسمی سیچانی، مریم. (1397). معماری به‌مثابة ذهن بسیط. باغ نظر،64 (15)، 29-40.
هره، رم .(1396). مقدمه‌ایی فلسفی بر علوم شناختی (ترجمة حسین شیخ رضائی، مجید داودی بنی). تهران: فرهنگ نشر نو.
 
Beigel, F. & Christou, P. (1996). Specific Indeterminacy-Designing for Uncertainty. Cambridge University Press. Architectural Research Quarterly, 2(2), 18-39.
Buchanan, I. & Lambert, G. (2005). Deleuze and Space. Edinburgh: Edinburgh University Press.
Casati, R. & Varzi, A. (2020). Event. Retrieved November 10, 2022, from https://plato.stanford.edu.
Clayton, N., Salwiczek, L. & Dickinson, A. (2007). Episodic Memory. Current Biology, 17 (6), 7-29.
Dalarsson, M. & Dalarsson, N. (2015). Tensors, Relativity, and Cosmology. Oxford: Elsevier Books.
Derix, Ch. & Izaki, S. (2014). Empathic Space: The Computation of Human-Centric Architecture (Architectural Design).UK: John Wiley and Sons.
Dovey, K. (2010). Becoming Places: Urbanism/Architecture/Identity/Power. London & NY: Routledge.
Duch, W., Oentaryo, R. & Pasquier, M. (2008). Cognitive Architectures: Where do we go from here? Frontiers in Artificial Intelligence and Applications, (171), 122-136.
Forty, A. (2000). Words and Buildings: A Vocabulary of Modern Architecture. London: Thames & Hudson Ltd.
Koolhass, R. (2004). Office for Metropolitan Architecture Content. New Yourk. Taschen America Llc.
 
Lang, J. T. (1987). Creating the Architectural Theory. New York: Van Nostrand Reinhold Company.
Langley, P., Laird, J. & Rogers, S. (2006). Cognitive Architecture: Research Issues and Challenge. Cognitive Systems Research, 10(2), 141-160.
Mitsopoulos, K. & Thomson, R. (2020). Cognitive Architectures for Introspecting Deep Reinforcement Learning Agents. Workshop on Bridging AI and Cognitive Science, at the 8th International Conference on Learning Representations. ICLR.
Nasar, K. (2007). John Zeisel, Inquiry by Design: Environment/Behavior/Neuroscience in Architecture, Interiors, landscape and Planning. Journal of Environmental Psychology, 27 (3), 252-253.
Nuxoll, A, Laird, J. (2004). A Cognitive Model of Episodic Memory Integrated With a General Cognitive Architecture. Conference: Proceedings of the International Conference on Cognitive Modelling. Filadefia: Pennsylvania.
Nuxoll, A. & laird, J. (2007). Extending Cognitive Architecture with Episodic Memory. Conference: Proceedings of the Twenty-Second AAAI Conference on Artificial Intelligence, July 22-26, 2007. Vancouver: British Columbia, Canada.
Oberauer, K., Wilhelm, O., Wittman, W. & Martin Sub, H. (2002). The Multiple Faces if Working Memory: Storage, Processing, Supervision and Coordination. Intelligence,  31(2), 167-193.
Oxford Dictionaries. (n.d.). Retrieved September 5, 2018, https://en.oxforddictionaries.com/definition/perform.
Perner, J., Kloo, D. & Gornik, E. (2007). Episodic Memory Development: Theory of Mind is Part of Re-experiencing Experienced Events. Wiley Interscience, Infant and Child Development, 16 (5), 471-490.
Schwarzer, M.(1991). The Emergence of Architectural Space: August Schmarsow’s Theory of ‘Raumgestaltung’. Assemblage, The MIT Press, (15), 48-61.
Sussman, A. & Hollander, B. (2015). Cognitive Architecture. Routledge: New York.
Thagard, P. (2020) Cognitive Science, In E. N. Zalta (ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Thousand             Oaks,       CA:                Sage
Tschumi, B. (1994). Architecture and Disjunction. Cambridge:  MIT Press.
Tulving, E. (1983). Element of Episodic Memory: From Mind to Brain. Annual Review of Psychology, 53 (1), 1-25.
Unger, E. (2011). Space: The Undefinable Space of Architecture. Conference: Theory for the Sake of the Theory: ARCHTHEO, Available online: https://www.researchgate.net/publication/321155578_Space_The_undefinable_space_of_architecture.
Wang, Z., Liang, Q., Duarte, F. & Zhang, F. (2019). Quantifying Legibility of Indoor Spaces Using Deep Convolutional Neural Networks. Building and Environment, (160), 1-15.
Werner, S. & Schindler, l. (2004). The Role of Spatial Reference Frames in Architecture. Environment and Behavior, 36 (4), 461-482.
باغ نظر
دوره 20، شماره 120
خرداد 1402
صفحه 5-16

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار