اردلان، نادر و بختیار، لاله. (1396). حس وحدت (ترجمة ونداد جلیلی). تهران: علم معمار رویال.
الکساندر، کریستوفر. (1387). زبان الگو: شهرها (ترجمة رضا کربلایی نوری). تهران: مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری.
اژهای، تقی و عربجعفری، مهدی. (1396). مقایسة کهنالگوهای یونگ با شیوة عرفانی ابوسعید. ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، 13(47)، 67-97.
اسمعیلی سنگری، حسین و عمرانی، بهروز. (1393). تاریخ و معماری خانههای تبریز قدیم. تبریز: فروزش.
بانیمسعود، امیر. (1394). معماری معاصر ایران. تهران: هنر معماری قرن.
براتی، ناصر و کاکاوند، الهام. (1395). کندوکاوی پدیدارشناسانه در راستای شناخت یک انگارة کهن در معماری ایرانی اسلامی. باغ نظر، 13(42)، 5-18.
بلیلان اصل، لیدا. (1393). بررسی تحول ساختار فضایی شهر تبریز در دورة قاجار با استناد به نقشههای تاریخی. تاریخ نامة ایران بعد از اسلام، 4(8)، 33-55.
بلیلان اصل، لیدا؛ اعتصام، ایرج و اسلامی، غلامرضا. (1390). نقش فضای بینابین در هویتبخشی به گسترة فضایی بافتهای تاریخی ایران. هویت شهر، 5(8)، 59-71.
بهنود، الناز؛ بلیلان اصل، لیدا و ستارزاده، داریوش. (1399). تجلی کهنالگوهای یونگ در ساختار معماری مجموعة آرامگاهی عارف چلبی اوغلو. پژوهشهای معماری اسلامی، 8(4)، 145-166.
جاوری، محسن؛ کریمیان، حسن و محمدی، سیده سارا. (1400). تأملی بر ساختار فضایی و الگوی کالبدی خانههای دورة قاجار شهر نطنز. معماری ایرانی، 10(19)، 115-136.
جعفری، الهام؛ پاکدلفرد، محمدرضا؛ ستاری ساربانقلی، حسن و جمالی، سیروس. (1399). بررسی کهنالگوهای تزیینات تاریخی امامزادههای قدیمی شهر تبریز. پژوهشنامة تاریخ، 15(59)، 23-46.
دهقان، نرگس؛ معماریان، غلامحسین؛ محمدمرادی، اصغر و عبدی اردکانی، حجت اله. (1390). مقایسة تطبیقی مفهوم عروج با مشترکات معنایی کهنالگو با کالبد معماری. مطالعات تطبیقی هنر، 1(2)، 87-100.
رضویزاده، اعظم سادات. (1399). بررسی ابعاد پایداری کهن الگوهای معماری گذشته بهمنظور تداوم در طراحی خانة امروز (استخراج احکام طراحی مبتنی بر کهنالگوهای اقلیم گرم و خشک). پژوهشهای معماری اسلامی، 8(27)، 80-98.
رنجبــرکرمانی، احســان؛ پورجعفر، محمدرضا؛ انصاری، مجتبی و بمانیان، محمدرضا. (1390). خلاقیت طراحی شــهری دورة اتابــکان فارس در شــکلگیری شــبکة فضاهای عمومی شــهری در شیراز. مطالعات شهر ایرانی-اسلامی، 2(6)، 33-40.
رنجبرکرمانی، علی محمد و ملکی، امیر. (1396). بازخوانی الگوی فضای میانی در معماری ایران زمین. مطالعات معماری ایران، 6(11)، 41-23.
روضتیان، مریم؛ میرباقریفرد، سید علی اصغر و مانی، مهنوش. (1391). نقد و تحلیل کهنالگوی سایه با توجه به مفهوم نفس در عرفان. نثرپژوهی ادب فارسی، 32(2)، 85-104.
رونقی، افسانه. (1398). نقد و بررسی تطبیقی کهنالگوها در حدیقة سنایی، دیوان و منطقالطیر عطار با تکیه بر نظریة یونگ (پایاننامة منتشرنشدة دکتری). دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، ایران.
شایگان، داریوش. (1393). بتهای ذهنی و خاطرة ازلی. تهران: امیرکبیر.
شمیسا، سیروس. (1393). نقد ادبی. تهران: میترا.
شولتز، کریستیان نوربرگ. (1394). مفهوم سکونت: به سوی معماری تمثیلی (ترجمة محمود امیریاراحمدی). تهران: آگاه.
عرب خزائلی، علی؛ روحانی، مسعود و غنیپور، احمد. (1398). نمادها و نقشمایههای کهنالگویی اسطورههای مذهبی در اشعار سیاوش کسرایی و سیمین بهبهانی. مطالعات هنر اسلامی، 16(36)، 110-128.
عمرانی، بهروز و اسمعیلی سنگری، حسین. (1385). بافت تاریخی شهر تبریز. تهران: سمیرا.
فتح بقالی، عاطفه؛ مقصودی تیلکی، محمدجواد و هدایتی مرزبانی، معصومه. (1400). بازتاب ساختار اجتماعی در پیکرهبندی فضایی مسکن با تاکید بر تئوری نحو فضا (مطالعة موردی: خانههای سنتی و معاصر بافت فرهنگی تاریخی تبریز). جغرافیا و مطالعات محیطی، 10(38)، 47-64.
فخار تهرانی، فرهاد؛ پارسی، فرامرز و بانیمسعود، امیر. (1385). بازخوانی نقشههای تاریخی تبریز. تبریز: سازمان عمران و بهسازی شهری منطقه شمال غرب کشور.
فیروزیمقدم، محمود؛ حمیدی، طاهره و خیرآبادی، عباس. (1399). بازتاب نمادها و نشانههای ماندالا در داستان مصور کودک و نوجوان. مطالعات هنر اسلامی، 16(38)، 328- 343.
قبادیان، وحید. (1392). سبکشناسی و مبانی نظری در معماری معاصر ایران. تهران: مؤسسه علم معمار.
قره بگلو، مینو و رشاد، لاله. (1400). عوامل تصویرپذیر در خانههای دورة قاجار در شهر تبریز. تحقیقات جغرافیایی، 36(3)، 233-241.
کاظمی، لیلا؛ اکبری نامدار، شبنم؛ موسوی، میرسعید و ستاری ساربانقلی، حسن. (1399). بازشناسی مفهوم کهنالگوی خویشتن در عناصر شاخص اسلامی دورههای صفوی-عثمانی (نمونة موردی: مساجد حکیم اصفهان و سلطاناحمد استانبول). مطالعات تاریخی جهان اسلام، 8(16)، 7-38.
کرایب، یان. (1399). نظریة اجتماعی کلاسیک (ترجمة شهناز مسمی پرست). تهران: آگاه.
کینژاد، محمدعلی و شیرازی، محمدرضا. (1389). خانههای قدیمی تبریز. ج. 1. تهران: متن.
گرین، ویلفرد؛ مورگان، لی؛ لیبر، ارل و ویلینگهم، جان. (1395). نقد ادبی (ترجمة فرزانه طاهری). تهران: نیلوفر.
گلابچی، محمود و زینالی فرید، آیدا. (1393). معماری آرکیتایپی (کهنالگویی). تهران: دانشگاه تهران.
نادرمیرزا. (1373). تاریخ و جغرافی دارالسلطنة تبریز (تصحیح غلامرضا طباطبایی مجد). تبریز: گلشن.
هروی، حسینیه؛ فلامکی، محمدمنصور و طاهایی، سید عطا الله. (1398). بازتاب کهنالگوی مادر در معماری تاریخی ایران براساس آرای یونگ. باغ نظر، 16(75)، 14-5.
الیاده، میرچا. (1399). متون مقدس بنیادین از سراسر جهان (ترجمة مانی صالحی علامه). تهران: فراروان.
یونگ، کارل گوستاو. (1395). انسان و سمبولهایش (ترجمة محمود سلطانیه). تهران: جامی.
Dabbour, L. M. (2012). Geometric proportion: The underlying structure of design process for Islamic geometric patterns. Frontiers of Architectural Research, (1), 380-391.
Knapp, B. L. (1986). Archetype, Architecture, and the Writer. New York: Indiana University Press.
Shahbazi, M. Bemanian, M. R. & Lotfi, A. (2018). A Comparative Analysis of Spatial Configuration in Designing Residential Houses Using Space Syntax Method (Case Studies: Houses of Isfahan and Modern Architecture Styles). Applied Arts Studies, 3(1), 21–40.