بررسی محرک‌ها و موانع فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد (سمن‌ها) در ارتقاء عملکرد مدیریت شهری نمونه مورد مطالعه: رشت

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه شهرسازی، دانشکدۀ معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

2 دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، دانشکدۀ معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

3 پژوهشگر دکتری شهرسازی، دانشکدۀ معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.

چکیده

بیان مسئله: در سال‌های اخیر مدیریت شهری با تغییر رویکرد به‌سوی حکمروایی خوب شهری، بیش‌ازپیش بر ضرورت مشارکت و تعامل در جامعه تأکید داشته است. در این میان سازمان‌های مردم‌نهاد به‌عنوان نهادهای واسط میان مدیریت شهری و مردم با توجه به ماهیت و ویژگی‌های ذاتی خود و همچنین جلب اعتماد از سوی جامعة محلی، ایفاگر نقشی اساسی در ایجاد یک فضای مشارکت‌محور هستند. شهر رشت نیز به‌عنوان مرکز استان گیلان دارای سمن‌های متعددی است که در زمینه‌های مختلفی فعالیت می‌کنند. لذا شناخت عوامل محرک و مانع در زمینة تحقق مشارکت امری ضروری در جهت تحقق حمکروایی خوب شهری قلمداد می‌گردد.
هدف پژوهش: هدف از این پژوهش شناسایی موانع و محرک‌های فعالیت سمن‌ها و بررسی شیوه‌های ارتقاء مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد در ساختارهای مدیریتی شهری به‌عنوان یک الگوی حاکمیت شهری است. در همین راستا این پژوهش به‌دنبال پاسخ به این سؤالات است: حضور سازمان‌های مردم‌نهاد و افزایش مشارکت مدنی در حوزه‌های شهری و شهرسازی در شهر رشت چگونه می‌تواند در راستای حل مشکلات و بهبود ساختار مدیریت شهری و تحقق حکمروایی خوب شهری عمل کند؟ کدام محرک‌ها می‌توانند در این زمینه مؤثر واقع شوند؟ و در این میان سازمان‌های مردم‌نهاد فعال در شهر رشت با کدام موانع مواجه هستند؟
روش پژوهش: تحقیق حاضر از جهت روش، توصیفی-‌اکتشافی و دارای رویکرد کیفی است. به‌منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز از دو روش مطالعات کتابخانه‌ای و مطالعة پیمایشی از طریق انجام 12 مصاحبه‌ به روش نیمه‌ساختاریافته و عمیق و در انتخاب مصاحبه‌شوندگان نیز از روش گلوله‌برفی استفاده شده‌است. همچنین در تحلیل مصاحبه‌ها با بهره‌گیری از تحلیل محتوا به کدگذاری سه‌سطحی مفاهیم و مقوله‌ها پرداخته شده است.
نتیجه‌گیری: سمن‌ها به‌وسیلة کار‌ گروهی و تصمیم‌گیری‌های جمعی، نقشی واسط  را بین شهروندان و مدیریت شهری ایفاد می‌کنند. در این زمینه مشارکت، مداخله مدنی و شهروندی به ترتیب مهم‌ترین محرک‌ها در ساختار مدیریت شهری هستند. همچنین براساس نتایج ساختارهای قانونی محدودکننده، بهره‌برداری سیاسی از سمن‌ها و منابع مالی محدود از مهم‌ترین موانع سمن‌ها به‌شمار ‌می‌روند. در مجموع در ساختار مدیریت شهری ایران به سمن ها توجه نشده و امید است درصورت دیدگاه و رفع موانع، سمن‌ها تبدیل به عنصری حیاتی و مؤثر در ساختار مدیریت شهری شوند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Investigation of Stimuli and Barriers to NGOs Activity for Improving Urban Management Performance Case Study: Rasht, Iran

نویسندگان [English]

  • Aliakbar Salaripour 1
  • Ghazaleh Heydari 2
  • Reyhaneh Kavianilima 2
  • Zahra Ahmadi 2
  • Sara Nikmardnamin 3
1 Professor Assistant, Faculty of Art and Architecture, University of Guilan, Rasht, Iran.
2 Master Student, Faculty of Art and Architecture, University of Guilan, Rasht, Iran.
3 Ph.D. Candidate in Urbanism, Faculty of Art and Architecture, University of Guilan, Rasht, Iran.
چکیده [English]

emphasizing social participation and interaction necessity. In this case, non-governmental organizations (NGOs) play a vital role in creating a participation-centered environment by performing as intermediaries between urban management and people. NGOs can act effectively in this way due to their inherent nature and characteristics and their ability to win the trust of the local community. As the capital of Gilan, Rasht City has many active NGOs in different fields. Hence, it is essential to identify stimuli and barriers to the actualization of participation and achieve good urban governance.
Research objective: This study aimed at identifying the barriers and stimuli to NGO activity and examining how NGOs perform as an urban governance pattern to improve participation in urban management structures.
Research method: This was a descriptive-exploratory study with a qualitative approach. The extant study used bibliographic studies and a survey method through 12 semi-structured and in-depth interviews to collect data. Interviewees were selected via the snowball method. Moreover, content analysis was used to analyze interviews through three-phase coding of concepts and categories.     
Conclusion: NGOs do teamwork and make collective decisions; hence, they mediate the relationship between citizens and urban management. In this regard, participation, civic intervention, and citizenship are the most substantial stimuli in the urban management structure. Moreover, results of restrictive legal structures indicate that the political employment of NGOs and limited financial resources are the most important barriers to NGOs. In total, the urban management structure of Iran has ignored NGOs, and it is hoped that NGOs will become vital and effective elements in the urban management structure by eliminating the barriers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Non-Governmental Organization
  • Stimuli
  • and Barriers
  • Participation
  • Urban management
  • Rasht

مراجع

ابراهیم‌زاده، عیسی و اسدیان، مرتضی. (1391). تحلیل و ارزیابی تحقق‌پذیری حکمروایی خوب شهری در ایران. جغرافیا و آمایش شهری- منطقه‌ای، 6(2)، 17-30.
اصلی‌پور، حسین؛ خانمحمدی، هادی و عبدالمحمد سقا، معین. (1397). رتبه‌بندی گونه‌های سازمان‌های مردم‌نهاد در بهبود اثربخشی مدیریت شهری با رویکرد مشارکت عمومی. مدیریت شهری و روستایی، 17(53)، 251-268.
برغمدی، هادی و زمانی، سیمین. (1400). بررسی مسائل و مشکلات تعامل سازمان‌های مردم‌نهاد و شهرداری (مطالعة موردی: شهر تهران). توسعه محلی (روستائی-شهری)، 13(2)، 429-453.‎
تقی‌پور، علی‌اکبر؛ مشایخی، ابوالفضل و جعفری، قاسم. (1399). تحلیل سرمایه‌های اجتماعی در بهبود شاخص‌های حکمروایی خوب شهری. برنامه‌ریزی توسعة شهری و منطقه‌ای، 6(3)، 145-168.
ربانی، طاها؛ مشکینی، ابوالفضل؛ رکن‌الدین افتخاری، عبدالله و رفیعیان، مجتبی. (1398). تبیین مسائل حکمروایی شهری در سناریوهای آیندة کلانشهر تهران مبتنی‌بر رویکرد تبدیل سناریوهای کیفی به کمی. شهر پایدار، 2(1)، 45-62.
رحیم‌زاده سیسی بیگ، سیروس؛ شیخ‌الاسلامی، علیرضا و ذاکرحقیقی،کیانوش. (1400). تحلیلی بر نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در بهبود نظام مدیریت شهری از دیدگاه شهروندان کلانشهر تهران. تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 22(66)، 429-447.
رضایی، فرشته؛ توکلی‌نیا، جمیله و صرافی، مظفر. (1400). بررسی نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در اجرای حکمروایی خوب شهری، نمونه موردی: کلانشهر تهران.  جغرافیا و برنامه‌ریزی، 25(77)، 113-130. ‏
رنجبر، هادی؛ حق‌دوست، علی‌اکبر؛ صلصالی، مهوش؛ خوشدل، علیرضا؛ سلیمانی، محمدعلی و بهرامی، نسیم. (1391). نمونه‌گیری در پژوهش‌های کیفی: راهنمایی برای شروع. دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 10(3)، 238-250.
سالاری‌پور، علی‌اکبر؛ علیزاده جورکویه، فرنگیس؛ فریدی فشتمی، عالیه؛ یوسفی ماتک، حمیدرضا؛ عبدالهی حاکی گرمرودی، نیلوفر و حسنلی، امیرحسین. (1400). برنامة راهبردی توسعة شهرهای مرزی ایران، مطالعة موردی؛ شهر مرزی بندر آستارا. علوم و فنون مرزی، 10(2)، 143-174.
سالاری‌پور، علی‌اکبر؛ علیزاده جورکویه، فرنگیس و طالب ولی‌اله، نرگس. (1401). بررسی عوامل عدم پذیرش طرح‌های جامع در شهرهای کوچک (مطالعة موردی: شهر سنگر-شهر خشکبیجار-شهر شفت در استان گیلان. باغ نظر، 19(110)، 5-20.
طباطبایی، امیر؛ حسنی، پرخیده؛ طباطبایی، محبوبه و مرتضوی، حامد. (1392). راهبردهایی برای ارتقاء دقت علمی در تحقیقات کیفی. دانشگاه علوم پژشکی خراسان شمالی، 5(3)،663-670.
لطفی، بهنام. ( 1398). مطالعة چالش‌های فراروی سمن‌های حمایتی برای مداخله در مسائل اجتماعی و بهبود وضعیت اقشار آسیب‌پذیر. جامعه‌پژوهی فرهنگی، 10(4)، 49- 76.
 
Aina, Y. A., Wafer, A., Ahmed, F., & Alshuwaikhat, H. M. (2019). Top-down sustainable urban development? Urban governance transformation in Saudi Arabia. Cities, 90, 272-281.
Arantesa, V., Zoub, C. & Cheb, Y. (2020). Coping with waste: A government-NGO collaborative governance approach in Shanghai. Journal of Environmental Management, 259, 109653.
Bai, X., McAllister, R. R., Beaty, R. M. & Taylor, B. (2010). Urban policy and governance in a global environment: complex systems, scale mismatches and public participation. Current Opinion in Environmental Sustainability, 2(3), 129-135.
Basu, A. M., & Punjabi, S. (2020). Participation in solid waste management: Lessons from the Advanced Locality Management (ALM) programme of Mumbai. Journal of Urban Management, 9(1), 93-103.
Bebbington, A. (2004). NGOs and uneven development: geographies of development intervention. Progress in Human Geography, 28(6), 725-745.
Benites-Lazaro, L. L. & Mello-Théry, N. A. (2019). Empowering communities? Local stakeholders’ participation in the clean development mechanism in Latin America. World Development, 114, 254-266.
Biondi, L., Demartini, P., Marchegiani, L., Marchiori, M. & Piber, M. (2020). Understanding orchestrated participatory cultural initiatives: Mapping the dynamics of governance and participation. Cities, 96, 102459.
Bressers, H. & Kuks, S. (2013). Water governance regimes: Dimensions and dynamics. International Journal of Water Governance, 1(1-2), 133-156.
Chuenpagdee, R. (2011). Interactive governance for marine conservation: an illustration. Bulletin of Marine Science, 87(2), 197-211.
Côté-Roy, L. & Moser, S. (2019). ‘Does Africa not deserve shiny new cities?’The power of seductive rhetoric around new cities in Africa. Urban Studies, 56(12), 2391-2407.
Cowley, R. (2015). In defence of top-down sustainability planning: The case of Sejong City. Dialogues of sustainable urbanisation: In J. Condie & A. Cooper (Eds.), Dialogues of sustainable urbanisation: Social science research and transitions to urban contexts. Sydney: University of Western Sydney (pp.36-40).
Edwards, M. & Hulme, D. (1992). Scaling up NGO impact on development: learning from experience. Development in Practice, 2(2), 77-91.
Esmaeilpoorarabi, N., Yigitcanlar, T., Kamruzzaman, M., & Guaralda, M. (2020). How does the public engage with innovation districts? Societal impact assessment of Australian innovation districts. Sustainable Cities and Society, 52, 101813.
Foo, K. (2018). Examining the role of NGOs in urban environmental governance. Cities, 77, 67-72.
Galego, D., Moulaert, F., Brans, M. & Santinha, G. (2021). Social innovation & governance: a scoping review. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 35(2), 265-290.
Galway, L. P., Levkoe, C. Z., Portinga, R. L. & Milun, K. (2022). A Scoping Review Examining Governance, Co-Creation, and Social and Ecological Justice in Living Labs Literature. Challenges, 13(1), 1.
Greenhill, L., Sundnes, F. & Karlsson, M. (2021). Towards sustainable management of kelp forests: An analysis of adaptive governance in developing regimes for wild kelp harvesting in Scotland and Norway. Ocean & Coastal Management, 212, 105816.
Guest, G., Namey, E. & Chen, M. (2020). A simple method to assess and report thematic saturation in qualitative research. PLoS ONE, 15(5), e0232076.
Korab-Karpowicz, W. J. (2020). The United Citizens Organization: Public-private partnerships in global governance. Research in Globalization, 2, 100012.
Livingston, WG. (2009). Discovering the academic and social transitions of re- enrolling student veterans at one institution A grounded theory (Unpublished Ph.D. Thesis). Legacy Department, Clemson University, South Carolina, USA.
Macdonald, L. (1995). NGOs and the problematic discourse of participation: Cases from Costa Rica. In D.B. Moor & G.J. Schmitz (Eds.), Debating development discourse. London: Palgrave Macmillan. (pp. 201-229).
Madon, S. & Sahay, S. (2002). An information-based model of NGO mediation for the empowerment of slum dwellers in Bangalore. The Information Society, 18(1), 13-19.
Meyer, N. & Auriacombe, C. (2019). Good urban governance and city resilience: An afrocentric approach to sustainable development. Sustainability, 11(19), 5514.
Moosavi, S. & Browne, G. R. (2021). Advancing the Adaptive, Participatory and Transdisciplinary decision-making framework: The case of a coastal brownfield transformation. Cities, 111, 103106.
Park, E. S. & Yoon, D. K. (2022). The value of NGOs in disaster management and governance in South Korea and Japan. International Journal of Disaster Risk Reduction, 69, 102739.
Piber, M., Biondi, L., Demartini, P., Marchegiani, L. & Marchiori, M. (2017). Pursuing civic engagement through participatory cultural initiatives: Mapping value creation, outcome, performance and legitimacy. In 12th international forum on knowledge asset dynamics (IFKAD 2017) Proceedings (pp. 7-9).
Seo, U. S. (2020). Urban regeneration governance, community organizing, and artists’ commitment: A case study of Seongbuk-dong in Seoul. City, Culture and Society, 21, 100328.
Vivian, J. & Maseko, G. (1994). NGOs, participation and rural development. Testing the Assumptions with Evidence from Zimbabwe, 1-44.
باغ نظر
دوره 20، شماره 120
خرداد 1402
صفحه 57-70

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار