ارزیابی درک گردشگران از سبک زندگی سنتی در خانه‌های تاریخی کاشان پس از استفادة مجدد به عنوان هتل

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس مدعو، دکتری معماری، دانشکدة معماری، دانشگاه تهران، ایران.

2 استاد دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، ایران.

چکیده

بیان مسئله: سبک زندگی رابطة متقابلی با خانه‌های تاریخی کاشان داشته است. در دورة معاصر سبک زندگی تغییرات زیادی کرده، تا آنجا که در معرض فراموش‌شدن قرار گرفته است. استفادة ‌مجدد برخی از این خانه‌ها برای هتل فرصتی است که درک بیشتری از زندگی مردمان در این خانه‌ها حاصل شود.
اهداف پژوهش: این پژوهش به دنبال آن است تا دریابد ویژگی‌های سبک زندگی در خانه‌های تاریخی کاشان چیست؟ و گردشگر در مدت اقامت خود در خانه‌هایی که به هتل سنتی تغییر کاربری یافته‌اند، تا چه میزان این سبک زندگی را درک می‌کند؟ هدف این پژوهش درک بهتر از مؤلفه‌های سبک زندگی سنتی و تحلیل میزان درک گردشگران است که می‌تواند به رفع نارسایی‌ها در پروژه‌های استفادة ‌مجدد بینجامد.
روش تحقیق: روش این پژوهش آمیخته از نوع کیفی-کمی است. در گام اول، نحوة تجلی سبک‌ زندگی در خانه‌های تاریخی کاشان پس از مطالعات کتابخانه‌ای، با مطالعة میدانی از طریق مشاهدة مشارکتی و مصاحبه‌های عمیق، بررسی شد. در گام بعدی پس از کدگذاری و استخراج مؤلفه‌های پرتکرار مرحلة قبل، میزان درک گردشگران از این مؤلفه‌ها در 8 هتل با تحلیل 102 پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجهگیری: تکرار ویژگی‌های بیان‌شدة افراد از طبقات مختلف نشان‌ می‌د‌هد یک سبک‌ زندگی غالب در جامعة سنتی در سطوح متفاوت فرهنگی-اقتصادی وجود داشته است و تفکیک مؤلفه‌های استخراج‌شده از سبک زندگی سنتی خانه‌های تاریخی کاشان ذیل سه مقولة فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، چندبعدی‌بودن این سبک زندگی را نمایان کرد. اما گردشگران علی‌رغم برقراری ارتباط با فضا، استنباط ناقصی از روح حاکم بر سبک زندگی و جزئیات آن و به خصوص ویژگی‌های ناملموس پیدا کرده‌اند، در حالی ‌که بسیاری از مؤلفه‌های معرف سبک زندگی در رفتارها و آداب و رسوم تجلی می‌یابد. وسایل و مبلمان نیز زمانی می‌توانند به طور مؤثر در معرفی سبک زندگی ایفای نقش کنند که به جای نقش تزئینی، با تجربة اقامت به طور فعال ادغام شوند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An Assessment of Tourists’ Perception of Traditional Lifestyle in an Adaptively Reused Historical House in the City of Kashan, Iran

نویسندگان [English]

  • Ehsan Masoud 1
  • Mohsen Faizi 2
1 Lecturer, Ph.D. In Architecture, School of Architecture, University of Tehran, Iran.
2 Professor of Architecture, School of Architecture and Environmental Design, Iran University of Science and Technology, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Problem Statement: Through time, Kashan’s historical houses and lifestyle have had a reciprocal relationship. In contemporary times, however, lifestyles have changed very much; to the point of being forgotten. The Adaptive Reuse of some historical houses presents an opportunity to gain a better understanding of the lives that people once lead in them.
Research objectives: This study seeks to discover the characteristics of lifestyle in Kashan’s historical houses, as well as the extent to which tourists understand this lifestyle during their stay in historical houses retrofitted as hotels. What are the characteristics of the lifestyle in the historical houses of Kashan? To what extend do tourists understand this lifestyle during their stay in historical houses retrofitted as hotels? Gain a better understanding of traditional lifestyle components and analyze tourists’ understanding to better address shortcomings in future adaptive reuse projects are the research objectives.
Research Method: The research methodology of this study is mixed qualitative-quantitative methods. First, the lifestyle in Kashan’s historical houses was analyzed through literature reviews and field studies, such as participatory observation and in-depth interviews. Next, after extracting and codifying the most repetitive components previously obtained, tourists’ perceptions of these components were examined through 102questionnaires in 8hotels.
Conclusion: The repetition of the expressed characteristics of interviewees from different socio-economic groups displays a dominant lifestyle across different cultural-economic groups in traditional society. Moreover, the extraction of lifestyle components in Kashan’s historical houses in three categories, namely cultural, social, and economic components, reveals the multidimensionality of this lifestyle. Despite their connection to physical spaces, tourists’ perception of this lifestyle’s nature, characteristics, and intangible features are fragmented and incomplete. While many lifestyle components manifest in customs and behaviors, furniture and appliances can play an important role in introducing a lifestyle when effectively integrated in experiences rather than being mere decoration.

کلیدواژه‌ها [English]

  • "Tourist Perception"
  • "Hotel"
  • "Historical Houses"
  • "Traditional Lifestyle"
  • "Kashan"
  • "Iran"
ابراهیمی، غلامرضا؛ سلطان‌زاده، حسین و کرامتی، غزال. (1396). بازتاب فرهنگ غرب در تحول سبک زندگی و معماری خانه‌های اواخر قاجار شهر همدان. باغ نظر، 14(47)، 29-38.
ارزاقی، امیررضا؛ امین‌پور، احمد و طغیانی، شیرین. (1398). تبیین تأثیر معماری دسترسی‌های عمودی مجتمع‌های مسکونی بر سبک زندگی پایدار ساکنان. نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 12(1)، 187-211.
اوبن، اوژن. (1391). ایران امروز (ترجمة علی‌اصغر سعیدی). تهران: انتشارات علم.
آصفی، مازیار و ایمانی، الناز. (1395). بازتعریف الگوهای طراحی مسکن مطلوب ایرانی-اسلامی معاصر با ارزیابی کیفی خانه‌های سنتی. پژوهش‌های معماری اسلامی، 4(11)، 56-75.
آقالطیفی، آزاده و حجت، عیسی. (1397). بررسی تأثیرپذیری مفهوم خانه از تحولات کالبدی آن در دوران معاصر در شهر تهران. هنرهای زیبا معماری و شهرسازی، 23(4)، 41-54.
باغ‌شیخی، آرزو؛ کامرانی، بهنام؛ نیکویی، مجید و باغ‌شیخی، میلاد. (1399). مطالعه و شناخت موردی جنبه‌های تصویرسازانة فرش کاشان (دورة صفوی و قاجار). هنر و تمدن شرق، 8(27)، 39-52.
بصیری، سمیه؛ وطن‌دوست، رسول؛ امامی، سید محمدامین و حمدی، حسین. (1393). سیر تاریخی و اندیشه‌ای حفاظت میراث فرهنگی از منظر جایگاه مفهومی تمامیت (یکپارچگی). تاریخ و فرهنگ، 46(92)، 85-108.
بهشتی، سیدمحمد. (1395). خانه (از آغاز پهلوی اول تا دهة چهل شمسی). مطالعات معماری ایران، 5(10)، 229-242.
پوردیهیمی، شهرام. (1391). شهر، مسکن، مجموعه‌ها. تهران: آرمانشهر.
پیرنیا، محمدکریم. (1389). سبک‌شناسی معماری ایرانی (تدوین غلامحسین معماریان). تهران: سروش.
چیت‌سازیان، امیرحسین. (1391). رنگ و رنگ‌رزی در فرش کاشان. پژوهش‌نامة کاشان، 8(2)، 116-135.
حسنی، کیانوش؛ نوروز برازجانی، ویدا و نصیرسلامی، محمدرضا. (1395). بازخوانی فرم حیاط و فضاهای وابستة آن با استفاده از دستور زبان شکل در معماری در یک‌صد خانة دورة قاجار شهرکاشان. باغ نظر، 13(44)، 65-76.
حسنی، محمدحسین؛ ذکایی، محمدسعید؛ طالبی، ابوتراب و انتظاری، علی. (1396). مفهوم‌سازی سبک زندگی فرهنگی. جامعه‌پژوهی فرهنگی، 8(1)، 23-45.
حق‌شناس، محیا و حناچی، پیروز. (1399). بررسی عوامل مؤثر بر تحول کالبدی خانه و فرهنگ زندگی در یک قرن اخیر ایران، موردپژوهی: تحولات الگوی خانه در شهر تاریخی لار. مطالعات معماری ایران، 9(17)، 57-76.
حنیف، احسان. (1397). مفهوم سکونت و تأثیر آن بر حیاط خانه‌های ایرانی: مطالعة موردی خانه‌های کاشان دورة قاجار. اندیشة معماری، 2(4)، 31-44.
راپاپورت، اموس. (1391) معنی محیط ساخته‌شده: رویکردی در ارتباط غیرکلامی (ترجمة فرح حبیب). تهران: انتشارات پردازش و برنامه‌ریزی شهری.
سعادتی‌وقار، پوریا؛ ضرغامی، اسماعیل و قنبران، عبدالحمید. (1398). واکاوی تعامل بین گونه‌های شکلی مسکن سنتی و ارتباطات فضایی با استفاده از ابزار نحو فضا، نمونة موردی: خانه‌های سنتی کاشان. مطالعات معماری ایران، 8(16)، 153-181.
صمدزاده، رسول؛ رضانژاد اصل بناب، هادی؛ سالک قهقرخی، رقیه و قاسم‌زاده، بهنام. (1395). بررسی مشخصه‌های معماری مسکن براساس معیارهای فرهنگ و سبک زندگی: یک رویکرد تطبیقی از معماری سنتی و مدرن. جامعه‌شناسی و مدیریت سبک زندگی، 2(6)، 35-83.
فدائی‌نژاد بهرامجردی، سمیه؛ حناچی، پیروز؛ رمضانی، لاله و نظام، مهدیار. (1396). بازشناسی مفهوم ارزش در حفاظت منظر فرهنگی اورامان تخت. پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران، 7(1)، 31-50.
کبیری هندی، مریم و دانه‌کار، افشین. (1390). رویکرد یکپارچه در مدیریت و حفاظت میراث طبیعی و فرهنگی. پژوهش‌های باستان‌شناسی ایران، 1(1)، 147-159.
نوابخش، مهرداد؛ شیرازی، محمد و آقااحمدی، قربانعلی. (1393). نگرشی جامعه‌شناسانه بر معماری خانه‌های تاریخی کاشان. هویت‌شهر، 8(20)، 45-54.
نیازی، محسن و استرکی، فهیمه. (1391). شعربافی در کاشان (تحلیلی بر فرایند تاریخی، فعالیت‌ها، مراحی و دست‌بافته‌های شعربافی). پژوهش‌نامة کاشان، 1(1)، 80-103.
 
Bandarin, F., & Van Oers, R. (eds.). (2014). Reconnecting The City: The Historic Urban Landscape Approach and The Future of Urban Heritage. New York: John Wiley & Sons.
Edroma, E. (2001). The notion of integrity for natural properties and cultural landcapes, In G. Saouma-Forero (ed.), Authenticity and Integrity in an African context: Expert meeting, Great Zimbabwe National Monument, Zimbabwe. Paris: UNESCO.
Lanz, F. (2018). Re‐Inhabiting. thoughts on the contribution of interior architecture to adaptive intervention: people, places, and identities. Journal of Interior Design, 43(2), 3-10.
Rapoport, A. (1980). Cross-Cultural Aspects of Environmental Design in Environment and Culture. New York: Springer.
Rastegar, R. (2010). Tourism development and residents’ attitude: case study of Yazd, Iran. TOURISMOS: A International Multidisciplinary Refread Journal of Tourism, 5(2), 203-211.
Taheri, J. (2014). Architecture, lifestyle and green thought. Paper presented at The First National Conference on Greenhouses. Conducted by Civil Engineering Branch of Mashhad Ferdowsi University Mashhad.
Vecco, M. (2010). A definition of cultural heritage: From the tangible to the intangible. Journal of Cultural Heritage, 11(3), 321-324.