ارمغان، مریم؛ خوانساری، شیدا و شفیعیان، محدثه. (1400). خانههایی که در من جا ماندند. مشهد: کتابکده کسری.
آصفی، مازیار و ایمانی، الناز. (1395). بازتعریف الگوهای طراحی مسکن مطلوب ایرانی- اسلامی معاصر با ارزیابی کیفی خانههای سنتی. پژوهشهای معماری اسلامی، 4(2)، 56-73.
آقالطیفی، آزاده و حجت، عیسی. (1397). بررسی تأثیرپذیری مفهوم خانه از تحولات کالبدی آن در دوران معاصر در شهر تهران. هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی، 23 (4)، 41-54.
آقالطیفی، آزاده. (1400). در جستجوی نسبت تحولات خانههای معاصر و خانههای تاریخی شهر سنندج. مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 12(45)، 17-30.
الکساندر، کریستوفر. (1390). معماری و راز جاودانگی (ترجمۀ مهرداد قیومی بیدهندی). تهران: روزنه.
ایلکا، شاهین. (1396). خانۀ مطلوب ایرانی، پژوهشی بر مفهوم خانه براساس پنداشت کاربران گذشته و حال (رسالۀ منتشر نشدۀ دکتری معماری). دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران ، واحد علوم تحقیقات. تهران، ایران.
باشلار، گاستون. (1397). بوطیقای فضا (ترجمۀ مریم کمالی و محمد شیربچه). چاپ چهارم. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.
بختیاریمنش، محیا و بمانیان، محمدرضا. (1402). ارزیابی اصول معنادهی به مشربیه تا بالکنهای معاصر، تعامل درون و بیرون خانههای شهر کرمانشاه. آرمانشهر، 16(42)، 31-46.
براتی، ناصر. (1382). بازشناسی مفهوم خانه در زبان فارسی و فرهنگ ایرانی. فرهنگستان هنر، (8)، 24- 55.
برهمن، سارا؛ پروا، محمد و نصر، طاهره. (1399). بررسی مسکن از دیدگاه نشانهشناسی: مورد مطالعاتی خانههای دورۀ قاجار و مجتمعهای مسکونی معاصر شهر شیراز. آرمانشهر، 13(31)، 31-52.
پوردیهیمی، شهرام؛ زمانی، بهادر و نگینتاجی، صمد. (1390). رویکرد انسانی به مسکن. صفه، 21(54)، 5-14.
حائری مازندرانی، محمدرضا. (1395). خانه، فرهنگ و طبیعت: بررسی معماری خانههای معاصر. چاپ دوم. تهران: مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری.
حجت، عیسی؛ مظفر، فرهنگ و سعادتی، سیده پوراندخت. (1396). تبیین صفات تأثیرگذار خانه در شکلگیری دلبستگی انسان به آن (ارائه یک مدل فرایند علی). هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی، 22(2)، 51-62.
حسنی، کیانوش و نوروز برازجانی، ویدا. (1397). الگوی نوین از دستور زبان شکل در معماری خانۀ امروز؛ نمونه موردی: خانههای مجموعهای قاجاری شهرهای تبریز و تهران. باغ نظر، 15(63)، 29-40.
حکمتنیا، سعید و کمالخانی، مهکامه. (1401). آپارتمان، ریشهشناسی یکگونه. کوچه، 10، 30-33.
دهخدا، علیاکبر. (1377). لغتنامۀ دهخدا. تهران: دانشگاه تهران.
راپاپورت، آموس. (1392الف). انسانشناسی مسکن (ترجمۀ خسرو افضلیان). چاپ دوم. مشهد: کتابکدۀ کسری.
راپاپورت، آموس. (1392ب). معنی محیط ساختهشده: رویکردی در ارتباط غیرکلامی (ترجمۀ فرح حبیب). چاپ سوم. تهران: سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران.
رلف، ادوارد. (1397). مکان و بیمکانی (ترجمۀ محمدرضا نقصان محمدی، کاظم مندگاری و زهیر متکی). چاپ چهارم. تهران: آرمانشهر.
سمسار، محمدحسن، سرابیان، فاطمه و مقدم، رضا. (1392). سیمای تهران. جلد دوم. تهران: زریران.
شایگان، داریوش. (1397). هانری کربن: آفاق تفکر معنوی در اسلام ایرانی (ترجمۀ باقر پرهام). چاپ هشتم. تهران: فرزان روز.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (1371). مفاتیح الغیب (ترجمۀ و تعلیق محمد خواجوی). تهران: مولی.
صدوقی، آرزو. (1390). فهم سرشت خانۀ ایرانی با روش پدیدارشناسی، نمونهموردی شوادان و پیشبوم در خانۀ دزفولی (رسالۀ منتشرنشده دکتری معماری). دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران.
طباطبایی ابراهیمی، سید علی و تفضلی، زهره. (1397). روایت خانه: روشی برای فهم و بازنمایی مطلوبیت تجربۀ زیسته در خانه. مطالعات معماری ایران، 7(14)، 125- 147.
طباطبایی ابراهیمی، سید علی. (1400). خانهخوانی: تجربۀ زندگی در دورۀ گذار معماری تهران. چاپ سوم. تهران: اطراف.
عزیزی بندرآبادی، نجمه. (1381). خانه، لباسی بر تن خانواده (پایاننامۀ منتشر نشدۀ کارشناسیارشد رشتۀ معماری). دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
کوپر مارکوس، کلر. (1382). خانه: نماد خویشتن (ترجمۀ احد علیقلیان). خیال (فرهنگستان هنر) ، 5 ، 84-119.
فاکس، مایکل آلن. (1400). همه چیز دربارۀ خانه (ترجمۀ مهدی نصرالهزاده). تهران: بیدگل.
کبیری سامانی، علی؛ ملکوتی، علیرضا و یادگاری، زهره. (1395). بازشناسی معنای خانه در قرآن، رهیافتی در جهت تبیین مبانی نظری خانه. باغ نظر، 13 (45)، 61- 76.
کرسول، جاندبلیو. (1398). طرح پژوهش رویکردهای کمّی، کیفی و ترکیبی (ترجمۀ علیرضا کیامنش و مریم دانای طوسی) .تهران: جهاد دانشگاهی، واحد علامه طباطبایی.
گروت، لیندا و وانگ، دیوید. (1396). روشهای تحقیق در معماری (ترجمۀ علیرضا عینیفر). تهران: دانشگاه تهران.
گلابی، بایزید؛ بایزیدی، قادر؛ طهماسبی، ارسلان و سحابی، جلیل. (1397). کاوش عمیق معنای خانه بومی به روش پدیدارشناسی (موردمطالعه: خانۀ روستایی منطقۀ موکریان ایران). پژوهشهای روستایی، 9(4)، 646- 660.
گیفورد، رابرت. (1378). حریم خصوصی (نهانخواهی) (ترجمۀ اکبر سرداری زنوز). معماری و فرهنگ، 1(2 و 3)، 62-70.
محمودی مهماندوست، مرتضی. ( 1396). معنا در مسکن، بازخوانی روایت مسکن دیروز برای زندگی امروز. اندیشۀ معماری، 1(2)، 98-112.
نصر، سید حسین. (1389). هنر و معنویت اسلامی (ترجمۀ رحیم قاسمیان). تهران: دفتر مطالعات دینی هنر.
نوربرگ شولتز، کریستین. (1395). گزینهای از معماری: معنا و مکان (ترجمۀ ویدا برازجانی). تهران: جان جهان.
نوربرگ شولتز، کریستین. (1398). مفهوم سکونت: به سوی معماری تمثیلی (ترجمۀ محمود امیریاراحمدی). تهران: آگه.
نیلاندر، اولا. (1390). معماری خانه (ترجمۀ محمد صادق فلاحت). زنجان: دانشگاه زنجان.
ونتلینگ، جیمز دوبلیو. (1401). طراحی مسکن بر پایۀ سبک زندگی (ترجمۀ حبیب قاسمی). مشهد: کتابکده کسری.
هایدگر، مارتین. (1381). شعر، زبان و اندیشۀ رهایی (ترجمۀ عباس منوچهری). تهران: مولی.
Despres, C. (1991). The meaning of home: literature review and directions for future research and theoretical development. Journal of Architectural and Planning Research, 8(2), 96-115.
Hayward, G. D. (1975). Home as an environmental and psychological concept. Landscape, 20, 2-9.
Putnam, T. & Newton, C. (1998). Household choices. London: Futures.
Rybcnzynski, W. (1987). Home: a short history of an idea. London: Penguin Books.
Tognoli, J. (1987). Residential Environments. In D. Stokols & I. Altman (Eds.). Handbook of Environmental Psychology.Vol. 1. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, pp. 655-690.
Wehmeier, S. (Ed.) (2004). Oxford advanced learner’ dictionary of current English. (6th ed.). Oxford: Oxford University.