TY - JOUR ID - 82 TI - «ساختگرایی» آخرین جلوة استبداد «حقیقت» JO - باغ نظر JA - BAGH LA - fa SN - 1735-9635 AU - کوپال, عطاء الله AD - Y1 - 2006 PY - 2006 VL - 3 IS - 5 SP - 81 EP - 90 KW - نقد ادبی و هنری KW - زبان شناسی KW - مردم شناسی KW - ساختار KW - فرمالیسم KW - مکتب پراگ KW - منتقدان قرن DO - N2 - ساختگرایی (structuralism)، به عنوان شیوه ای در نقد ادبی و هنری در دهه‌های نخستین قرن بیستم پدید آمد و در نیمة دوم آن سده به نقطه اوج خود رسید. این شیوه نقد، همواره می‌کوشید به خود شکل و رنگ علمی ‌ببخشد و تمرکز بر ساختار آثار ادبی و هنری، این امکان را به ساختگرایان می‌داد که از دیدگاه خود قواعدی ابطال ناپذیر و فرمول‌هایی ثابت و لایتغیّر برای بررسی آثار هنری وضع کنند. ساختگرایی اگرچه در آغاز به زبان شناسی متکی بود ولی عرصه‌های گوناگونی همچون مردم شناسی، فلسفه، روان شناسی، تاریخ و زمینه‌های مختلفی از علوم انسانی را در برگرفت. این مقاله تأمل و نقدی است بر مجموعه رویکردهایی که تحت عنوان ساختگرایی در نقد ادبی و هنری و علوم انسانی پدید آمد. آنچه ساختگرایی نامیده می‌شد، امروز به عنوان یک روش زنده، منسوخ شده است و اگرچه به جنبه‌هایی از آن در پژوهش‌های مربوط به علوم انسانی می‌توان استناد کرد، اما ساختگرایی را باید به منزلة آخرین تلاش منتقدان برای تولید «حقیقتی» مطلق و غیر قابل نقض به شمار آورد. UR - http://www.bagh-sj.com/article_82.html L1 - http://www.bagh-sj.com/article_82_d43e6cd58571a395150f021f7dc8dbf9.pdf ER -