قره بگلو, مینو, کارگر, طناز. (1395). بینشی نوین در خوشه‌های خلاق شهری (پتانسیل‌های فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مکان جاذب طبقة خلاق). ماهنامه علمی پژوهشی باغ نظر, 13(45), 43-60.
مینو قره بگلو; طناز کارگر. "بینشی نوین در خوشه‌های خلاق شهری (پتانسیل‌های فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مکان جاذب طبقة خلاق)". ماهنامه علمی پژوهشی باغ نظر, 13, 45, 1395, 43-60.
قره بگلو, مینو, کارگر, طناز. (1395). 'بینشی نوین در خوشه‌های خلاق شهری (پتانسیل‌های فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مکان جاذب طبقة خلاق)', ماهنامه علمی پژوهشی باغ نظر, 13(45), pp. 43-60.
قره بگلو, مینو, کارگر, طناز. بینشی نوین در خوشه‌های خلاق شهری (پتانسیل‌های فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مکان جاذب طبقة خلاق). ماهنامه علمی پژوهشی باغ نظر, 1395; 13(45): 43-60.
بینشی نوین در خوشه‌های خلاق شهری (پتانسیل‌های فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان مکان جاذب طبقة خلاق)
شهر خلاق مکانی برای رشد و نمو خلاقیت در دینامیک خوشه‌های خلاق جامعه است که این خوشه‌ها، طبقة خلاق را در خود حفظ کرده و پرورش می‌دهند. مکان دانشگاه نیز به عنوان مکان گردهمایی نیروی فکری خلاق به عنوان دارایی ارزشمند شهرها محسوب می‌شود که می‌تواند به عنوان خوشه‌ای خلاق برای نیل به اهداف شهر خلاق بسیار تأثیرگذار باشد. هدف از این مقاله، بررسی معیارهای مکانی جاذب طبقة خلاق در فضای واسط دانشگاه هنر اصفهان و میدان نقش‌جهان است که پتانسیل‌های این فضا در جهت تبدیل به خوشه‌ای خلاق مورد واکاوی قرار می‌گیرد. در این راستا، مقاله درصدد پاسخگویی به این سؤالات است : میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان به عنوان فضاهای شهری چه معیارهایی را در راستای انطباق با خوشه‌های خلاق شهری دارا هستند؟ فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان چه پتانسیل‌هایی جهت تبدیل به خوشه‌ای خلاق دارد؟ این فضا چگونه و به چه میزان در جذب و ترویج طبقة خلاق موفق بوده است؟. بنابراین این پژوهش ابتدا با رویکرد کیفی با روش تحلیل محتوای ادبیات موضوع به بررسی نقش خوشه‌های خلاق شهری و نقش مؤلفه‌های محیطی موجود در این مکان‌ها در جذب طبقة خلاق می‌پردازد. سپس با رویکرد کیفی پتانسیل‌های میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان را در راستای انطباق با معیارهای خوشه‌های خلاق شهری مورد بررسی قرار داده و با واکاوی رابطة تعاملی میان این دو خوشه به استخراج معیارهای مکانی جاذب طبقة خلاق در فضای واسط با این دو خوشه می‌پردازد. در گام نهایی با رویکرد کمی به بررسی میزان نفوذپذیری دانشگاه هنر اصفهان با میدان نقش‌جهان از طریق فضای واسط به عنوان مکانی با پتانسیل جذب طبقة خلاق می‌پردازد. دستاورد نهایی این پژوهش تدقیق معیارهای مکانی جاذب طبقة خلاق در فضای واسط میدان نقش‌جهان و دانشگاه هنر اصفهان است که در این راستا راهکارهایی پیشنهادی مانند ارتقاء تعاملات اجتماعی، افزایش امنیت و ارتقاء دخل و تصرف کاربران در جهت عمومیت بخشیدن به عرصة فضای باز دانشگاه با هدف تبدیل این فضای واسط به مفصل ارتباط دانشگاه و شهر ارایه می‌شود.
New Insight into the Creative Urban Clusters
(The potentials of joint space between Naqhsh- e Jahan Square and
the Art University of Isfahan as an attractive place for the creative class)
نویسندگان [English]
minou gharehbaglou1؛ Tannaz Kargar2
2Student
چکیده [English]
The creative city is a place for the development of creativity in dynamic of community’s creative clusters; which these clusters maintain and nurture creative class of experts with the wide range of skills. Universities can provide a setting for interaction of creative talent with intellectual power within a community, such spaces should be regarded as a valuable asset for a city that can be used as a creative cluster to achieve a creative city’s goals. The purpose of this paper was to analyse the joint space between the Art University of Isfahan and Naqhsh- e Jahan Square as a cluster for creativity. Analysis focused on potential of open spaces for nurturing a creative class and promoting a culture of creativity. In this regard, this paper seeks to answer these questions: "What criteria do Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan as urban spaces have in order to adapt to urban creative clusters? What potential does the joint space between the Art University of Isfahan and Naqhsh- e Jahan Square have in order to convert to creative cluster? And how and how much this space has been successful in attracting and promoting the creative class?". In this regard, these questions of paper were addressed through a qualitative, theoretical study, using analysis of the related literature, and the term creative class is defined followed by investigation of the role of urban creative clusters to attract the creative class in a society. Then by analysing the Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan as two creative clusters; by qualitative approach and by analysing the interactive relationship between these clusters extracted the absorbent place criteria of creative class in the joint space between the Art University of Isfahan and Naqhsh- e Jahan Square. In the end, with quantitative analysis the permeability of Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan by the joint space between them as a place with potential of absorbing creative class has been done. The final outcome of this article is to achieve the absorbent place criteria of creative class in the joint space between Naqhsh- e Jahan Square and the Art University of Isfahan and in this context, the proposed solutions such as promoting social interaction, increasing security and improving user manipulation in order to generalizing the open space of university with the aim of transforming the joint space into the commissure of university and city, will be presented.
کلیدواژه‌ها [English]
Creative City, Creative Class, Creative Clusters, urban public space, university
مراجع
احمدی، ارمغان. 1387. از فضای شهری مردم‌گریز به فضای شهری مردم‌گرا سند چارچوب طراحی شهری محله چرخاب اصفهان. پایان‌نامة کارشناسی ارشد. تهران : دانشگاه شهید بهشتی.
اصانلو، حسن. 1390. مرمت شهری و باززنده‌سازی کانون‌های اجتماعی و آسیب‌شناسی در بافت تاریخی محلة جلفای اصفهان. هویت شهر، (9) : 26-17.
ﺗﯿﻤﺮ، وﻧﺴﺎ و ﻧﯿﮑﺘﺎ ﮐﯿﺖ ﺳﯿﻤﻮر. 1387. پیش‌درآمدی بر شهرهای سرزنده. ت : لینا طاهری. مجلة جستارهای شهرسازی، (32) : 39-35.
حسین‌پور، سید علی و همکاران. 1392. شهر خلاق اقتصاد پایدار. جلد دوم. مشهد : انتشارات طحان.
رحمتی، اکبر.، کلانتری، بهرنگ و یاری قلی، وحید. 1391. فضای جمعی و شهر خلاق. مجلة منظر، (19) : 79-74.
رفیعیان، مجتبی و حسین پور، سیدعلی. 1391. شهر، فضا، مدیریت شهری. مشهد : انتشارات طحان.
رنجبر، احسان. مطلایی، نجمه. 1389. مدیریت کیفی فضای جمعی، میدان ترافالگار لندن. مجلة منظر، (7) : 33-31.
رهگذر، عرفانه. شهابیان، پویان. 1391. پیوند محیط خلاق با شهر. مجلة منظر، (19): 73-67.
شارع‌پور. 1389. جامعه‌شناسی شهری. چاپ سوم. تهران : انتشارات سمت.
فلوریدا، ریچارد. 1390. شهرها و طبقة خلاق. ت: ابراهیم انصاری. محمد اسماعیل انصاری. تهران : انتشارات جامعه‌شناسان.
کیقبادی، مرضیه و همکاران. 1387. از صنایع فرهنگی تا صنایع خلاق. قم : اندیشکدة صنعت و فناوری آصف.
گهل، یان. 1381. فضای عمومی و زندگی جمعی. ت : محمدصادق سهیلی‌پور و علی غفاری. تهران : انتشارات شهید بهشتی.
مجیدفر، فرزان و محمدی، کمال. 1389. دوران شهرهای خلاق. مجلة شهرداری‌ها، (100): 21-16.
A Creative City Task Force (CCTF). (2008). A Creative city Task Force Report. London: Earthscan.
Cameron, S. (2011). The Creative Sector and Class of Society. Bradford: Elsevier Inc. University of Bradford.
Debord, G. (1967). The Society of the Spectacle. Available from: http://www.arts.ucsb.edu/faculty/budgett/classes/art19/spectacle.pdf.
Donegan, M. Lowe, N. (2008). Inequality in the Creative City: Is There Still a Place for “Old-Fashioned” Institutions?.Economic Development Quarterly, (22): 46-62.
Faist, J, et al. (2010). Measuring the Creative Class: Do We Know It When We See It?. Journal of Urban Affairs. 32(3): 345-366.
Florida, R. (2004). Cities and Creative Class. New York: Routledge.
Florida, R. (2002). The Rise of the Creative Class. NewYork: Routledge.
Garnham, N. (1990). Capitalism and Communication: Global Culture and the Economics of Information. London: Sage.
Hartmann, B. (2008). Creative Industries, Innovation and The City Creativity, Culture, Innovation- Looking for New Links. We Sport: Greenwood Press.
Jones, P. B., Petrescu, D. & Till, J. (2005). Architecture and Participation. London: Spon Press.
Scott, A. J. (2006). Creative Cities: Conceptual Issues and Policy Questions. Journal of Urban Affairs, 28 (1): 1-17.
Landry, Ch. (1995). The Creative City: A Toolkit for Urban Innovators. London: Comedia/ Earthscan.
Lennard & Lennard. (1984). Public Life in Urban Places. Southampton: Godlier.
Montgomery, J. R. (1998). Making a City: Urbanity, Vitality and Urban Design. Journal of Urban Design, 3(1): 93-116.
Roberts, M. (2006). From ‘Creative City’ to ‘No-Go Areas’ - The Expansion of the Night-Time Economy in British Town and City Centers. Journal of Cities, 23(5): 331-338.
Walljasper, J. (2012). Walking is Going Places. Project for Public Spaces. Available from: https://www.pps.org/blog/walking-is-going-places/
Yang, X. Hua, Y. (2008). University Campus as Creative Hub Critical to City Internal Expansion. 44th ISOCARP Congress 2008.
ابتدای صفحه