احمدزاده، محمدامیر. (1394). بازتاب عینیت تاریخی در ادبیات سیاسی عصر نهضت (1357-1342). پژوهشهای معاصر انقلاب اسلامی، (2)1، 149-169.
ارجمندی، سمیرا و یگانه، منصور. (1396). بازخوانی هویت شهر تهران بر اساس خوانش تحولات معماری از ادبیات داستانی ایران. جامعهشناسی هنر و ادبیات، 9(2)، 149-181.
آصفی، مازیار و ایمانی، الناز. (1393). ریشهیابی و شناخت عوامل دگرگونساز روح معماری گذشته ایران در گذر زمان، اصالت گذشته، تازگی اکنون. هویت شهر، 8(19)، 63-76.
آقالطیفی، آزاده و حجت، عیسی. (1397). بررسی تأثیرپذیری مفهوم خانه از تحولات کالبدی آن در دوران معاصر در شهر تهران. هنرهای زیبا، 23 (4)، 41-54.
البرزی، فریبا و پروینیان، شایسته. (1398). ظهور «معنا» در مکان، با تأکید بر معماری «پدیدارشناسانه»، مورد مطالعاتی: فضای شهری سبزهمیدان قزوین. آرمانشهر، 12(28)، 1-19.
البرزی، فریبا؛ حبیب، فرح و اعتصام، ایرج. (1398). ﺟﺴﺘﺎری ﭘﻴﺮاﻣﻮن ﻧﻮر و ﻣﺼﺎدﻳﻖ آن در ﻣﻌﻤﺎری اﻳﺮاﻧﻲ؛ رﻫﻴﺎﻓﺘﻲ به سوی ﻣﻌﻨﺎ در ﻣﻌﻤﺎری. ﻣﻌﻤﺎری و ﺷﻬﺮﺳﺎزی اﻳﺮان، 10(17)، 95-111.
امینی، امیرحسین و سلطانزاده، حسین. (1396). بررسی تحلیلی پیرامون بحران معماری و شهرسازی و پدیدهشناسی گونههای خانه. مدیریت شهری، 46(16)،321-348.
انصاری، مائده. (1393). پدیدارشناسی هرمنوتیک مکان. آبادان: پرسش.
بهشتی، سیدمحمد و قیومی بیدهندی، مهرداد. (1388). فرهنگنامة معماری ایران در مراجع فارسی، اصطلاحات و مفاهیم. ج. 1. تهران: متن.
پاکزاد، جهانشاه. (1385). ﻣﺒـﺎﻧﻲ ﻧﻈـﺮی و ﻓﺮآﻳﻨـﺪ ﻃﺮاﺣـی ﺷﻬﺮی. تهران: وزارت مسکن و شهرسازی.
پورجعفر، محمدرضا؛ صادقی، علیرضا و یوسفی، زاهد. (1387). بازشناسی اثر معنا در جاودانگی مکان. نمونة موردی: روستای هورامان تخت کردستان. مسکن و محیط روستا، 28(125)، 2-17.
پورجعفر، محمدرضا. (1382). جـاودانگی در شـهرسـازی با نگاهی به شهر رم. ماهنامه شهرداریها، 5(54)، 51-54.
پیرنیا، محمدکریم. (1374). آشنایی با معماری اسلامی ایران (تدوین غلامحسین معماریان). تهران: دانشگاه علم و صنعت ایران.
حبیبی، سید محسن. (1393). قصة شهر: تهران، نماد شهر نوپرداز ایرانی (با تأکید بر دورة 1332 - 1299). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
دانشور، سیمین. (1380). به کی سلام کنم؟. تهران: خوارزمی.
ذکایی، محمدسعید و خالصی مقدم، نرگس، (1392). شهر و تجربة مدرنیته فارسی. تهران: تیسا.
راپاپورت، آموس. (1392). معنی محیط ساختهشده: رویکردی در ارتباط غیر کلامی (ترجمة فرح حبیب). تهران: شرکت پردازش و برنامهریزی شهری.
ساعدی، غلامحسین. (1355). واهمههای بینام و نشان. تهران: نیل.
سخاوتدوست، نوشین و البرزی، فریبا. (1399). نگرشی نشانهشناسانه به عناصر محور تاریخی خیابان سپه قزوین و خوانش هویت مکانی آن از منظر پدیدارشناسی. آرمانشهر، 13(30)، 97-115.
علوی، بزرگ. (1386). چشمهایش. تهران: نگاه.
عینیفر، علیرضا. (1379). عوامل انسانی-محیطی مؤثر در طراحی مجموعههای مسکونی. هنرهای زیبا، (8)، 109-118.
فریور، گلرخ؛ فروتن، منوچهر؛ چرخچیان، مریم و صادقیشهپر، رضا. (1399). داستانهای اقلیمی رهیافتی برای شناخت معماری خانههای منطقه بر پایة نظریه منطقهگرایی انتقادی (مطالعة موردی: شهر تهران). هنر اسلامی، 17 (39)، 288-307.
فصیح، اسماعیل. (1395). شهباز و جغدان. تهران: صفی علیشاه.
فلامکی، منصور. (1355). باززندهسازی بناها و شهرهای تاریخی. تهران: دانشگاه تهران.
فیشر، ارنست. (1354). ضرورت هنر در روند تکامل اجتماعی (ترجمة فیروز شیروانلو). تهران: توس.
کاستلز، مانوئل. (1380). عصر اطلاعات، اقتصاد، جامعه و فرهنگ (ترجمة حسن چاوشیان). تهران: طرح نو.
کیاکجوری، خدیجه. (1351). مشخصات کویها و مساکن 9 محله در شهر تهران (جزوة منتشرنشده). وزارت آبادانی و مسکن، تهران: دفتر مطالعات و معیارهای ساختمانی.
گزارش بانک رهنی. (1350). تلاشهای عمرانی بانک رهنی ایران. هنر و معماری، 3 (11-10)، 109-124.
گلدمن، لوسین. (1371). جامعهشناسی ادبیات (دفاع از جامعهشناسی رمان) (ترجمة محمدجعفر پوینده). تهران: هوش و ابتکار.
لینچ، کوین. (1376). تئوری شکل خوب شهر (ترجمة حسین بحرینی). تهران: دانشگاه تهران.
ﻣﺪﻧﻲﭘﻮر، ﻋﻠﻲ. (1379). ﻃﺮاﺣﻲ ﻓﻀﺎی ﺷـﻬری ﻧﮕﺮﺷـﻲ ﺑـﺮ ﻓﺮآﻳﻨﺪی اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻣﻜﺎﻧﻲ (ترجمة ﻓﺮﻫـﺎد ﻣﺮﺗـﻀﺎﻳﻲ). ﺗﻬـﺮان: ﺷﺮﻛﺖ ﭘﺮدازش و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪریزی.
میرصادقی، جمال. (1349). درازنای شب. تهران: کتاب زمان.
میرصادقی، جمال. (1354). مسافرهای شب. تهران: رز.
میرصادقی، جمال. (1376). ادبیات داستانی. تهران: سخن.
میرعابدینی، حسن. (1392). تاریخ ادبیات داستانی ایران. تهران: سخن.
نوربرگ-شولتز، ﻛﺮﻳﺴﺘﻴﺎن. (1393). ﮔﺰﻳﻨﻪای از ﻣﻌﻤﺎری: ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻜﺎن (ﺗﺮجمة وﻳﺪا ﻧﻮروز ﺑﺮازﺟﺎﻧﻲ). ﺗﻬﺮان: پرهام نقش.
Alexander, C. (1979). The Timeless Way of Building. New York: Oxford University Press.
Canter, D. (1983). The purposive evaluation of places: A facet approach. Environment & Behavior, 15(6), 659-698.
Hayward, G. (1975). Home as an Environmental and Psychological Concept. Landscape, 20(1), 2-9.
Kimber, L. (2010). Truth in Fiction: Storytelling and Architecture. Unpublished master thesis. School of Architecture, Victoria University of Wellington.
Moore, J. (2000). Placing Home in Context. Journal of Environmental Psychology, 20(3), 207-217.
Newton, C. & Putnam, T. (1998). Household Choices. London: Futures Publications.
Norberg-Shulz, Ch. (1980). Genius loci: Towards a Phenomenology of Architecture. New York: Rizzoli.
Pallasmaa, J. (2005). The Eyes of the Skin, Architecture and the Senses. London: Academy Edition.
Proshansky, H. M., Fabian, A. K. & Kaminoff, R. D. (1983). Place-identity: Physical World Socialization of the Self. Journal of Environmental Psychology, (3), 57-83.
Rapoport, A. (1982). The Meaning of the Built Environment: a Nonverbal Communication Approach. Arizona: University of Arizona Press.
Relph, E. (1976). Place and Placelessness. London: Pion.
Riger, S. & Lavrakas, P. J. (1981). Community Ties: Patterns of Attachment and Social Interaction in Urban Neighborhoods. American Journal of Community Psychology, 9(1), 55-66.
Saunders, M., Lewis, P. & Thornhill, A. (2019). Research Methods for Business Students. New York: Pearson Education.
Stedman, R. C. (2003). Is It Really Just a Social Construction?: The Contribution of the Physical Environment to Sense of Place. Society and Natural Resources, 16(8), 671-685.
Tuan, Y. F. (2001). Space and place: The perspective of Experience. Minnea Polis: University of Minnesota press.