بررسی تطبیقی تراژدی ارسطو و آثار نقاشی کاراوادجو بر مبنای نظریۀ کاتارسیس

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسندگان

1 گروه پژوهش هنر، واحد الکترونیکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

2 گروه هنر، واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران.

چکیده

بیان مسئله: زمینة تاریک، نورپردازی، پیکره‌هایی با اندازة واقعی و نمایش اوج احساسات در پرتره‌ها و به عبارتی تئاتر کاملاً واقع‌گرایانه در آثار کاراوادجو، ما را بر آن می‌دارد تصور کنیم در آثار وی در مواجهه با روایت یک تراژدی قرار گرفته‌ایم که می‌تواند در مخاطب منجر به کاتارسیس گردد چراکه باید اذعان داشت روان‌پالایی فقط در نمایشنامه‌نویسی شکل نگرفته است، بلکه اثرات آن را در دیگر هنرها اعم از نقاشی، موسیقی و نیز پیکره‌سازی می‌توان مشاهده کرد. مسئلة اصلی در مقالة حاضر این است که چگونه یک اثر نقاشی می‌تواند تراژدی را در ذهن مخاطب متبادر سازد و به تبع آن تأثیرات روان‌پالایی یا کاتارسیس داشته باشد؟
هدف پژوهش: این مقاله در پی آن است تا تطبیقی میان تراژدی ارسطو و آثار نقاشی کاراوادجو بر اساس نظریة کاتارسیس (روان‌پالایی) انجام دهد.
روش پژوهش: روش تحقیق در این مقاله توصیفی- تحلیلی بوده و جمع‌آوری اطلاعات با استناد به منابع کتابخانه‌ای و بررسی آثار نقاشی در منابع موجود انجام پذیرفته است. برای این منظور و تطبیق آثار نقاشی کاراواجو، تعداد پنج اثر به صورت تصادفی انتخاب و بر اساس رویکرد پژوهش مورد تجزیه، تحلیل و تطبیق قرار گرفته‌اند.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش بر این مقوله تأکید داشت که در آثار کاراوادجو با یک تئاتر کاملاً واقع‌گرایانه از تضادها شامل: نور و تاریکی، پیری و جوانی، زندگی و مرگ، قدرت و ضعف به صورت همزمان سر و کار داریم، وی صحنه را با نمایشی خارق‌العاده از طریق حضور این چهره‌ها و شدت احساسات آنها طراحی می‌کند. لذا با توجه به تعریف ارسطو از تراژدی و تطبیق آن با آثار کاراوادجو، آثار وی دارای فرم تراژیک است و موجب کاتارسیس و روان‌پالایی در مخاطب می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Aristotelian Tragedy and the Art of Caravaggio A Comparative Study Based on the Concept of Catharsis

نویسندگان [English]

  • Fatemeh Sarkarati 1
  • Reza Alipour 2
1 Art Research Department, Electronic Unit, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
2 Department of Art, Abadan Branch, Islamic Azad University, Abadan, Iran.
چکیده [English]

Problem statement: Hallmarked by dramatic lighting against dark backgrounds, life-size figures, and raw emotions—in other words, a visual style resembling a thoroughly realistic play—Caravaggio’s paintings look like scenes of a tragedy and can therefore inspire catharsis in the viewer. Catharsis is not limited to drama and is found also in other art forms, including painting, music, and sculpture. This study attempts to understand how a painting can evoke tragedy and, in turn, produce catharsis.
Research objective: The study aimed to compare Aristotelian tragedy and the art of Caravaggio from the standpoint of catharsis.
Research methodology: In this descriptive-analytical study, data was collected through a desk research method, and five Caravaggio paintings were selected at random for visual analysis and comparison.
Conclusion: The study found that a Caravaggio painting is a completely realistic “theater of contradictions” in which light and darkness, youth and old age, life and death, and strength and weakness are portrayed simultaneously. The painter arranged his scenes with an extraordinary display of faces expressing raw emotions. Based on a comparison between Aristotle’s definition of tragedy and Caravaggio’s paintings, his art is tragic in form and capable of effecting catharsis in viewers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Painting
  • Caravaggio
  • Aristotle
  • Tragedy
  • Catharsis
ارسطو. (1369). فن شعر (ترجمة عبدالحسین زرین کوب). تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
پاکباز، روئین. (1390). دایره المعارف هنر. تهران: فرهنگ معاصر.
پیراوی ونک، مرضیه و نیک نفس، اقدس. (1389). بررسی تطبیقی نمایش‌های تعزیه و تراژدی براساس نظریات ارسطو. پژوهشنامة علوم انسانی، 63 (1)، 31-54.
سلطان کاشفی، جلال‌الدین. (1397). بررسی تأثیرات روان‌پالایی در موسیقی و ادبیات نمایشی و بازتاب آن در نقاشی و گراورسازی. نامة هنرهای نمایشی و موسیقی، 8 (16)، 113-131.
صلیبا، جمیل. (1366). فرهنگ فلسفی (ترجمة منوچهر صانعی دره بیدی). تهران: حکمت.
ضیمران، محمد. (1398). فلسفة هنر ارسطو. تهران: متن.
گامبریج، ارنست هانس. (1379). تاریخ هنر (ترجمة علی رامین). تهران: نی.
یانگ، جولیان. (1395). فلسفة تراژدی؛ از افلاطون تا ژیژک (ترجمة حسن امیری‌آرا). تهران: ققنوس.
Guttuso, R. (2005). Caravaggio. New Yourk: Rizzoli International publications.
Matthew Gospel. (2005). The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press.