@article { author = {Hosseynzadeh, Ziya and Shokouh, Sarah and mehrabanigolzar, mohammadreza}, title = {Strategies to promote vitality in Mehr housing complexes By analyzing the lived experience of residents and the opinions of experts}, journal = {The Monthly Scientific Journal of Bagh-e Nazar}, volume = {19}, number = {110}, pages = {79-92}, year = {2022}, publisher = {Nazar Research Center for Art, Architecture and Urbanism (NRC)}, issn = {1735-9635}, eissn = {2251-7197}, doi = {10.22034/bagh.2022.286381.4889}, abstract = {انصاری، حمیدرضا. (1394). ارزیابی و تحلیل کارکردپذیری طرح‌های معماری مسکن در اندازة کوچک. هنرهای زیبا، 3(20)، 95-104. بزی، خدارحم؛ میرتوکلی، جعفر و زایدلی، حاجی‌سلطان. (1396).  ارزیابی نقش و تأثیر شورایاران محلی بر افزایش مشارکت شهروندان در مدیریت شهری محله‌محور، مطالعة موردی: شهر گرگان. جغرافیا و توسعه، 15(46)، 147-168. بنتلی، ای ین؛ الیک، آلن؛ مورین، پال؛ گلین، سومک و اسمیت، گراهام. (1382). محیط‌های پاسخ‌ده (ترجمة مصطفی بهزادفر). تهران: دانشگاه علم و صنعت. بهراد، علیرضا؛ اکبری، پرویز و احمدی، ملیحه. (1398).  تعیین و ارزیابی مؤلفه‌های کیفی مسکن مهر از نظر شاخص‌های کالبدی مسکن با استفاده از روش TOPSIS-AHP (نمونة موردی کرمان). برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، 4(1)، 25-38. پاکزاد، جهانشاه. (1386). راهنمای طراحی فضاهای شهری در ایران. تهران: شهیدی. پامیر، سای. (1383). آفرینش مرکز شهری سرزنده (ترجمة مصطفی بهزادفر و امیر شکیبامنش) تهران: دانشگاه علم و صنعت. پیربابایی، محمدتقی و سجادزاده، حسن. (1390). تعلق جمعی به مکان، تحقق سکونت اجتماعی در محلة سنتی. باغ نظر، 8(16)، 17-28. جیکوبز، جین. (1386). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی (ترجمة حمیدرضا پارسی و آرزو افلاطونی). تهران: دانشگاه تهران. حسینی، سید فخرالدین و سلطانی، مهرداد. (1397). تحلیل تطبیقی مفهوم محله در نظام سنتی شهرهای ایران با الگوهای مشابه (جایگزین) دورة معاصر. باغ نظر، 15(60)، 15-28. خراسانی‌زاده، فرنوش؛ صابری، حمید؛ مومنی، مهدی و موسوی، میرنجف. (1398). تبیین ساختاری عوامل مؤثر بر سرزندگی در فضاهای عمومی شهری اصفهان از دیدگاه شهروندان و گردشگران. جغرافیا و برنامه‌‌ریزی، 24(72)، 151-181. ذاکر حقیقی، کیانوش. (1398). سنجش میزان سرزندگی در چهار راه ولی عصر شهر تهران بر مبنای تحلیل الگوهای فعالیتی موجود در آن. باغ نظر، 16(71)، 5-18. رفیعیان، مجتبی؛ مسعودی‌راد، ماندانا؛ رضایی، مریم و مسعودی‌راد، مونا. (1393). سنجش میزان رضایتمندی ساکنان از کیفیت سکونتی مسکن مهر. جغرافیا و آمایش شهری - منطقه‌ای، (12)،  135-150. زنگنه، یعقوب؛ حسین‌آبادی، سعید؛ روشن‌دل، نکم و نبی‌پور، رضا. (1393). تأثیر تعلق مکانی و سرمایة اجتماعی بر بهسازی مشارکتی محلات قدیمی، نمونة موردی محله سرده سبزوار. پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 5(19)، 111-128. سجادی، ژیلا و واحدی‌یگانه، فرید. (1396). نقش مشارکت اجتماعات محلی در توسعه پایدار اجتماعی شهرها (مورد مطالعه: محله سرتپوله شهر سنندج). برنامه‌ریزی منطقه‌ای، 7(28)، 151-166. سرایی، محمدحسین؛ اشنویی، امیر و روستا، مجتبی. (1395). ارزیابی شاخص‌های تعلق مکانی ساکنان بافت قدیم شهر کاشان. جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، 62(2)، 17-34. شکرگزار، اصغر؛ سجودی، مریم؛ محمدزاده، ربابه؛ شعبان‌پور، احد و نظری، فرهاد. (1395). سنجش میزان رضایت‌مندی ساکنان مسکن مهر(نمونة موردی: مسکن مهر شهر رشت). جغرافیا و مطالعات محیطی، 5(17)، 79-90. شمس‌الدینی، علی؛ صفاریان، عماد و نکویی‌بخش، محمدرضا. (1397). شناسایی چالش‌ها و ارزیابی عملکرد مسکن مهر از دیدگاه شهروندان (مطالعة موردی: شهرک پردیس- کازرون). پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 50(3)، 609-625. صداقتی، عاطفه و فارسی، جواد. (1395). طیف‌سنجی سرزندگی در بافت‌ها و محلات شهری با تلفیق رویکردهای توسعة پایدار، رشد هوشمند و نوشهرگرایی و کاربرد مدل الکتر (نمونة موردی: محلات شهر مرودشت). جغرافیا و توسعه، 14(44)،  229-254. طاهرطلوع‌دل، محمدصادق؛ پورباقر، سمیه و مهدوی، لیلا. (1396). بررسی رضایتمندی ساکنان مسکن مهر تهران مبتنی بر معیارهای کالبدی و منظری. معماری و شهرسازی ایران، 8(13)، 15-21. فروتن، منوچهر؛ صنعت گرکاخکی، مریم و رضایی، محمدکاظم. (1392). روش ارزیابی سرزندگی محیطی در مجتمع‌های تجاری و مراکز خرید. هفت‌حصار، 2(6)، 65-76. فروزنده، علی و مطلبی، قاسم. (1390). مفهوم حس تعلق به مکان و عوامل تشکیل‌دهندة آن. هویت شهر، 7(5)، 27-37. گلکار، کوروش. (1386). مفهوم کیفیت سرزندگی در طراحی شهر. صفه، 16 (44)، 66-75. گل، یان. (1387). زندگی در فضای میان ساختمان‌ها (ترجمة شیما شصتی). تهران: جهاد دانشگاهی. لنگ، جان. (1373). آفرینش نظریة معماری- نقش علوم رفتاری در طراحی محیط (ترجمة علیرضا عینی‌فر). تهران: دانشگاه تهران. لینچ، کوین. (1360). تئوری شکل خوب شهر (ترجمة  سید حسین بحرینی) تهران: دانشگاه تهران. مدنی‌پور، علی. (1379). طراحی فضای شهری، نگرشی بر فرایندی اجتماعی و مکانی (ترجمة فرهاد مرتضایی) تهران: شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهری. مرتاض‌مهربانی، الناز؛ منصوری، سید امیر و جوادی، شهره. (1396). رویکرد منظر در ایجاد سرزندگی خیابان ولیعصر با تأکید بر ایجاد حس مکان، نمونة موردی: خیابان ولیعصر (حد فاصل میدان ونک-چهار راه پارک وی). باغ نظر، 14(55)، 5-16. مسعودی‌راد، ماندانا؛ ابراهیم‌زاده، عیسی و رفیعیان، مجتبی. (1398). ارزیابی سیاست مسکن مهر با توجه به شاخص‌های پایداری، نمونه: شهر خرم‌آباد. جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، 28(66)، 1-20. ملک‌شاهی، غلام‌رضا؛ نیک‌پور، عامر و حبیبی، ساناز. (1397). مقایسة میزان رضایت‌مندی ساکنان از مجتمع‌های مسکن مهر دولتی و خود‌مالک (مطالعة موردی: شهر آمل). مطالعات شهری، 7(27)، 41-52. نعمتی مهر، مرجان و رضایی خبوشان، رضا. (1394). سنجش کیفیت محیط مسکونی در برنامة مسکن مهر بر اساس نشان‌گرهای کیفیت زندگی (مورد پژوهش: مسکن مهر شهر جدید پردیس). صفه، 25(69)،  53-70. هاشم‌پور، پریسا و سامی، زیبا.  (1397). نقش کالبد مجتمع‌های مسکونی در حیات‌پذیری اجتماعی (مطالعة موردی: مجتمع مسکونی امام (ره)، چمران و آسمان تبریز). برنامه‌ریزی و توسعة کالبدی، 3(3)، 68-78. یزدانی، محمدحسن؛ سلمانی، هاجر و پاشازاده، اصغر. (1396).  بررسی رضایت‌مندی ساکنان مجتمع‌های مسکن مهر (مطالعة موردی: مجتمع‌های مسکن مهر اوشیب و مهر ولایت بابل). جغرافیا و توسعه، (47)،  253-270. یزدانی، محمدحسن؛ احمدی، سمیرا و پاشازاده، اصغر. (1398). بررسی میزان رضایت‌مندی ساکنان مسکن مهر (نمونة موردی: مسکن مهر شام اسبی اردبیل). جغرافیا و توسعه، 22(67)، 327-349.   Huang, Zh. & Du, X. (2015). Assessment and determinants of residential satisfaction with public housing in Hangzhou, China. Habitat International, (47),  218-230. Jalaladdini, S. & Oktay, D. (2012). Urban Public Spaces and Vitality: A Socio-Spatial Analysis in the Streets of Cypriot Towns. Social and Behavioral Sciences, (35), 664-674. Landry, Ch. (2000). Urban Vitality: A New Source of Urban Competitiveness. Prince ClausFund Journal, ARCHIS issue Urban Vitality / Urban Heroes, 6(1),27-39. Montgomery, J. (1998). Making a city: Urbanity, vitality and urban design. Journal of Urban Design, (3), 93-116. Tucker, R. & Abbas. Z. (2018). Residential satisfaction in low-density Australian suburbs: the impact of social and physical context on neighbourhood contentment. Journal of Environmental Psychology, (56), 36-45. Salzano, T. (2007). Seven Aims for the Livable City “from “Making Cities Livable Goals. Retrived 12 June, 2017, from: http:/www.Livable Cities.org/Home}, keywords = {Vitality,Sense of belonging,Mehr housing,SShahr-ePardis}, title_fa = {راهبردهای ارتقای سرزندگی در مجتمع‌های مسکونی مسکن مهر از طریق تحلیل تجربۀ زیسته ساکنان و آراء صاحب‌نظران}, abstract_fa = {بیان مسئله: نگاه مدرنیستی به سکونت و فروکاستن آن به نیازهای فیزیکی منجر به تنزل فضاهای شهری به کالبدهایی تک بعدی، غیر انسانی، بی‌روح، تهی از زندگی و تقلیل مجتمع‌های مسکونی تا حد سرپناه شد. رشد روزافزون جمعیت در جوامع شهری، به ساخت مجتمع‌های مسکونی، به خصوص در کلان‌شهرها، با رویکردهای مدرنیستی و کمینه‌گرا، صرفاً در جهت تأمین سریع و ارزان سرپناه برای اقشار کم‌بضاعت جامعه، دامن زد. تقریباً یک دهه است که ساخت این مجموعه‌های مسکونی در ایران تحت عنوان مسکن مهر انجام می‌شود. از جمله موانع اصلی در این مجموعه‌ها که دامن‌گیر مسئولین امر نیز شده ‌است، مسئلة تأمین مالی و محدودیت بودجه است. هدف پژوهش: پژوهش در صدد است تا در ابتدا سرزندگی و مؤلفه‌های آن را شناسایی کند و سپس به تحلیل و بررسی نقاط قوت و ضعف سه مجتمع مسکن مهر شهر پردیس (هساء، پارسه و ثامن) در دستیابی به سرزندگی، با مشاهدة دقیق، ثبت رفتارها و مصاحبة عمیق بپردازد و در ادامه راهبردهایی جهت ارتقاء سرزندگی این مجموعه‌ها در شرایط موجود و با کمترین هزینه ارائه دهد. روش پژوهش: روش این پژوهش کیفی و پیمایشی با ابزار مصاحبة باز است و در این راستا، در گام اول پس از مطالعات اسنادی و بهره‌گیری از منابع معتبر نوشتاری (کتب و مقالات) و مرور تجارب مرتبط صورت‌گرفته، مفاهیم مربوطه در قالب ابعاد و متغیرهای سرزندگی استخراج شده‌اند و در گام دوم، در مرحلة مطالعات پیمایشی در کنار مشاهدة دقیق و ثبت رفتارها، با شهروندان سه مجتمع مسکونی هساء، پارسه و ثامن به عنوان نمونة موردی، مصاحبة عمیق به عمل آمده‌ و اطلاعات به‌دست‌آمده از این طریق دسته‌بندی شدند و در ادامه با استفاده از روش تحلیل محتوا یافته‌های تحقیق مورد بررسی و تحلیل قرارگرفته‌اند. نتیجه‌گیری: راه حل منطقی در شرایط کنونی و مضیقة مالی پروژه‌های مسکن مهر، توجه و پرداختن به مؤلفه‌های ذهنی، غیرمادی و غیر سرمایه‌بر سرزندگی است که از این میان نیز مطابق با آراء صاحب‌نظران و تحلیل مصاحبه‌های انجام‌شده با ساکنان، مهم‌ترین مؤلفة غیرمادی، حس تعلق به مکان است. بخشی از مسئلة عدم تعلق ساکنان به محل زندگی‌شان طبیعی است چرا که ساکنان این مجتمع‌ها اغلب دارای سابقة سکونت پایین هستند، هیچ آشنایی با هم ندارند و خود را در مکانی جدید و ناآشنا می‌یابند. اما می‌توان با استفاده از تدابیری سرعت ایجاد حس تعلق به مکان در ساکنان این مجتمع‌ها را افزایش داد که سیاست پیشنهادی این پژوهش، جهت تسریع در فرایند ایجاد حس تعلق به مکان، تقویت همبستگی اجتماعی و آشناساختن آنها با هم از طریق فعالیت‌های مشارکتی و تعاملی با حضور خود ساکنان است.}, keywords_fa = {Vitality,Sense of belonging,Mehr housing,SShahr-ePardis}, url = {http://www.bagh-sj.com/article_152199.html}, eprint = {http://www.bagh-sj.com/article_152199_b14292e15f37e504a79025a922bc9db6.pdf} }