شهرها از دوران باستان نشانه قدرت و توان سیاسی، مدیریتی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، علمی، تکنولوژیکی و قدرت خلاقیت جوامع مختلف، بودهاند. بدین ترتیب مشخص است که هر جامعه انسانی، برای دستیابی به تمدن، به عنوان بالاترین و والاترین سطح فرهنگ بشری، و ساختن و نگهداری شهرها، میباید، ابتدا، مسائل و معضلات متعدد و گستردهای را حل کرده و پشت سر گذاشته باشد. بدیهی است که دستیابی و میزان رشد تمدن در بین جوامع مختلف بستگی مستقیم به میزان موفقیت آنها در حل مسائل فوق و توجه به موضوعهایی داشته است که دیگر جوامع از توجه و حل آنها عاجز بودهاند. به همین علت است که، تمدنهای باستانی و کهن، قدر و ارزشی کم نظیر مییابند و باز به همین علت است که امروزه میتوان تفاوتهای بسیار زیادی را بین شهرها، در جوامع توسعه یافته، در حال توسعه، و عقب مانده، مشاهده کرد. این اختلافی است که، در حال حاضر، بین شهر در ایران، در مقایسه با گذشته شکوهمند و افتخارآفرین خودش، و همین طور تمدن و شهرنشینی در جهان توسعه یافته معاصر، به چشم میخورد. این مقاله در پی پرداختن به این موضوع، و بررسی برخی از جوانب مختلف و کلیدی آن، چالش ها و موانع رودررو و راهبردهای احتمالی برای برون رفت از شرایط موجود است.
In the human history only few societies could reach to the point which is called "civilization". This is mainly, be cause just these societies were able to solve the problems which were considered as dissolvable for the other societies. In the contemporary Time also the story and situation is the same. If we want to achieve our past glorious civilization in Iran we must face and solve some basic challenges and problems. These basic challenges are: The meanings and Environments, the process of the creating local ideas and theories, the process of the generation of local knowledge and the issue of urban management.